Het leven zoals het is: Polyamory

Ik dus ook niet... Heb een grondige hekel aan schijnheiligheid...
Had altijd wel het gevoel dat het langs haar kant zeer geforceerd was... Zo van omdat hij het leuk vindt mail ik met jou, maar echt dingen delen... Nee dat niet...
Heeft dan wel kadootjes gekocht voor mij... Maar denk dat dat eerder was om haar geweten te sussen ofzo dan iets anders...

Ik heb ook liever geen forceren.
Ik heb liever dat je niets zegt dan dat je verplicht om mij te reageren in de schijnheiligheid.
Energie die ik liever steek in belangrijke zaken.

miks schreef:

V'tje, ik ben "the ethical slut" aan het lezen en ben wel geînteresseerd om nadien meer te lezen. Hoe gaat het nu met jullie? Gaat het een beetje goed met je liefje?

@miks, je laat maar iets weten, best via pm want als ik vergeet om hier te komen kijken kan het een tijdje duren, en van pm's krijg ik automatisch een mail toegestuurd .

Het gaat op en af, zoals ik verwacht had zijn er hervalmomenten geweest, maar hij leert daar ook telkens weer van, en raapt zich terug bijeen. Wat voor mij nu moeilijk is, is het afstappen van die zorgende (zie het eerder als bemoederend en overbeschermend) rol waar ik voor hem inzat. Dat werkt voor mij niet, want ik wil zijn geliefde zijn, niet zijn moeder of kleuterjuf, en hij vindt het ook allesbehalve aangenaam om als een kleuter of psychiatrische patiënt behandeld te worden. Ik merkte de laatste weken dat ik ontzettend veel bleef controleren (smsjes sturen met de vraag of hij op zijn werk zit, of hij al gegeten heeft, of hij nuttige dingen doet, ...) en dat voelde helemaal niet goed.

Ik ben nu weer tweemaal naar mijn 'therapeute' geweest, een geweldig mens dat me via een combinatie van psychodrama en gesprekken mijn eigen wensen en noden duidelijk kan laten maken. Door alles wat er de laatste tijd gebeurde, ben ik wat vertrouwen kwijt en daarom zit ik zo te controleren. Ik wil daarmee stoppen, maar dan moet ik ook weten dat hij me wel om hulp zal vragen als hij dit wil, en dat hij eerlijk tegen me is. Dat is deze week naar boven gekomen en ondertussen ook besproken. Het wordt nog een uitdagende weg, maar ik zie het wel zitten.
Ik heb ons ingeschreven voor een initiatie tantra in april, zo krijgen we ook weer meer focus op elkaar als geliefden, en ik heb het al lang eens willen proberen (maar mijn vriend is hier niet zo voor te vinden, hij vindt het te 'zweverig'). Spannend!

Ik hoop dat je mooie en sensuele contacten er nog zijn en dat je geniet van het leven, dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen .

v'tje, ik heb veel respect voor de moeite en geduld die je doet.   
Let gewoon op dat je zelf niet onderdoor gaat.

Stiekem blij zijn als je vriendje zegt: dat is dan pech voor haar

Situatie ik wou terug ratjes als huisdier, aangezien het W zijn appartement is toch maar aan hem gevraagd wat hij ervan vond, uiteindelijk zei die ok toen vroeg ik dan of E geen schrik had van ratten, want ja zou wel een probleem zijn
W zijn reactie was dat is dan pech voor haar je mag er hebben...

Ook weer beseft dat ondanks de moeite die ik blijf doen, het nooit goed gaat zijn voor E dus misschien moet ik er mij maar gewoon niks meer van aantrekken...

En heel leuk nieuws: aan het mailen met een meisje! Nog maar heel pril maar toch is wel fijn!

Ok, off-topic, maar ratten vind ik geweldige huisdieren Ik heb jaren geleden ratten gehad, maar ik werd er plotseling allergisch voor...

Oh dat is gewoon erg!
Ik heb vroeger hele hoop gehad, mazr vzn mijn ex mocht ik er geen meer houden en toen ik dan alleen gaan wonen ben toch maar voor de kat gegaan omdat die toch iets langer leven...
Maar dat mag nu niet dus zijn het twee schatjes van ratten geworden :-)

Hey kulta, wat fijn, nieuwe huisdieren vind ik ook altijd zalig om mee bezig te zijn! Heb ook enkele jaren ratjes gehad, echt schatten van beestjes inderdaad, zo sociaal en speels, maar uiteindelijk vond ik het toch te moeilijk dat ze zo makkelijk ziek worden en maar een kort leventje krijgen... Veel plezier ermee, want het is wel echt fijn, ze met elkaar te zien spelen, kot inrichten, bij je op de schouder nemen, ...

En fijn ook dat je een aangenaam mailcontact hebt, hoor ik daar vlindertjes fladderen ?

Ja dat is wel een nadeel, maar daar denken we nu nog niet aan.
Voor wie wil zien hoe ze eruit zien
https://www.flickr.com/photos/medusaphotography/13674791324/

En ja toch wel een beetje misschien ;-)
Kijk echt uit naar haar berichtjes en het lijkt alsof we in vele dingen overeen komen en op elkaar likken, dus fingers crossed :-)

Wat een schatjes

Ik nam ze vroeger wel eens mee naar de supermarkt. Kwamen er twee oude vrouwtjes op me af: "oh wat lief, is dat een muis?"

"Nee", ze ik, "dat is een rat."

"Ah, gadver!"

Ik mocht ze daarna op dringend verzoek van de eigenaar van de supermarkt niet meer meenemen...

kulta schreef:

... en op elkaar likken, dus fingers crossed :-)

Freudiaanse tikfout?

Lol op beide
Is zoals ik met mijn pitbul vroeger, oh lief beestje en aaien enzo, tot ze hoorde dzt het een pitbul was...

En yepz ipad typt wel eens verkeerde letters ;-)

Haha, nerdnight was me voor, wilde ook al een toespeling maken op dat 'likken' .

Och, de vooroordelen van sommige mensen, als ik zei dat ik ratjes had zeiden ze ook "jekkes", en als ze ze dan echt zagen was het toch vaak "ooh, maar ze zien er eigenlijk wel schattig uit" (ja, wat had je gedacht dan, een grote rioolrat met bijbehorende geur ?) "... maar die staart blijf ik toch eng vinden!" Ja tegen sommige 'bord voor de kop'-mensen kan je geen zinnig woord inbrengen.

En kulta, dan zijn ze je hond al aan het aaien, maar als die het woord "pitbull" hoort verandert die ineens in een vervaarlijk beest ofzo? Belachelijk toch! Ze vonden het al een lief beest, de 'naam' maakt dan toch niet meer uit! A rose by any other name...

Indeed ik vond het zeer frustrerend... Maar goed hun verlies want pits zijn heerlijke honden!

Geskyped met de jonge dame, voor ik het wist was het tijd dat W thuis kwam.
Aangezien ik nog niet de kans had gehad er iets van te zeggen maar snel afgesloten en het hem gezegd toen die thuiskwam...
Hij vond dat ik een schattige smile op mijn snoet had :-)
Dus yay

kulta schreef:

En heel leuk nieuws: aan het mailen met een meisje! Nog maar heel pril maar toch is wel fijn!

Yes, v'tje had al goed nieuws, nu jij ook.
Wat kan ik nog meer wensen!     

Toch bizar, vlinders en ergernis...

Zo kulta, nu al heen en weer aan het gaan op de achtbaan? Of merk je zo'n dingen vaker, dat je sneller geïrriteerd bent door zaken in je omgeving als er vlindertjes fladderen?

PolyToo, ik ben vooral blij dat ik in staat ben meer de persoon te zijn die ik wil zijn voor de mensen rond mij, en meer specifiek mijn geliefden... Of het nu beter of minder goed met mijn geliefde gaat, ik kan toch al beter dan vroeger beseffen wat de grens van mijn kunnen is (m.a.w. ik kan niet alles voor iemand oplossen, hoe graag ik dat ook zou willen) en dat ook echt aanvaarden. Het is nog altijd moeilijk als er iemand een mindere dag heeft, om niet in die 'verzorgende' rol te kruipen, maar het lukt me steeds beter en daar ben ik blij mee!

Trouwens weer een fijn weekend achter de rug, bijna elke avond aan de vuurput thuis gezeten, vuurtje gestookt met onze huis/tuingenoten, gezellig! Heel fijn trouwens om alle bloesems in onze buurt te zien en veel buiten te zitten .

De ergenis had niets te zien met de vlinders...

Miss dramaqueen was onverwachts (dagje waarschuwing) langsgekomen... En ik heb vorige keer echt duidelijk gemaakt dat mij dat niet stoort, dat ze hier gerust mee in de zetel mag ploffen etc...
Maar zij blijft zich storen aan mij... En dat is zo argghhhhh frustrerend...
Ik,probeer goed te doen voor haar, maar elke keer is het duidelijk dat ik nooit iets goed ga kunnen doen voor haar...

v'tje schreef:

Het is nog altijd moeilijk als er iemand een mindere dag heeft, om niet in die 'verzorgende' rol te kruipen, maar het lukt me steeds beter en daar ben ik blij mee!

Ik ken het probleem. :-)

Wohoo first date vanavond!
En kan er eindelijk beetje blij over zijn!
Bij het vriendje was er weer drama... Dus ja dan toom je jezlef toch wat in...

 --> Voor de date

Yaaaaaaay
Leuke date!
En leuk dat vriendje opgebleven is om te horen hoe het geweest is!
Net nog effe geskyped met dat ik bij mijn moeder slaap vannacht

Happy!

kulta schreef:

Happy!

    

Ik vraag me af of je ooit zegt nu is het genoeg?
En wanneer dan?
Weer maar eens drama, weer maar eens een avond verpest, weer maar eens de man die ik zo graag zie droevig en gefrustreerd gezien...
Mezelf weer inhouden op zelf geen contact te zoeken en haar eens te zeggen wat ik er van denk...
Frustrerend!
Je zou denken dat ze wat kalmeert nu ik ook iemand anders zie...

Dat is een heel lastig punt kulta, wanneer is trop te veel? En als er geen grote 'dealbreaker' is, maar een hoop kleine ergernissen, bij de hoeveelste besluit je dan dat het zo niet meer verder kan?

Ik krijg de indruk dat het ook erg lastig is dat de communicatie zo stroef loopt; je zegt dat je haar al vaker gesproken hebt en je best hebt gedaan haar gerust te stellen, en toch blijft ze je niet vertrouwen... Ik ruik een verborgen agenda (of (on)bewuste onverwerkte gevoelens), anders zou ze je toch wel gewoon kunnen geloven?

Wat je vriendje betreft, die moet zelf maar weten wanneer het voor hem genoeg is, dat kan jij niet voor hem bepalen, maar je mag wel voor jezelf ook een grens trekken vind ik. Je kan m.i. ooit wel zeggen "nu is het genoeg", anders zeg je eigenlijk dat je bereid bent je op te offeren voor een ander als die eenmaal in jouw leven zit... Maar wanneer je dat zegt, dat is erg moeilijk vind ik zelf, ik ben meestal bereid te ver te gaan en daarmee mezelf tekort te doen.