Het leven zoals het is: Polyamory

Ja ze is gewoon nooit tevreden...
Vriendje zegt het ook. Het is nooit goed genoeg... Voorbeeld: eerst wil ze niet dat ik in appartement ben als zij langskomt... Groot drama als ik hier eens ben... Andere kamer is veel beter...
Nu met dat mijn toekomstig vriendinnetje misschien ging afkomen als zij ook hier ging zijn, had het vriendje een andere kamer geregeld... Zodat we allemaal beetje privacy hadden...
Is het weer drama want zij worst buitengesmeten en is hier blijkbaar toch niet welkom...
Ja hallo weet eens wat je wil he...

En dat wegcijferen doe ik dus ook... Daarom dat ik het mij afvraag... Vannacht zelfs liggen denken dat het misschien beter zou zijn voor het vriendje als ik terug ergens anders ga wonen... Misschien is zij dan wat meer gerustgesteld... Is er minder drama en is hij gelukkiger...
Maar dat is natuurlijk niet wat ik leuk zou vinden...

Wil jij dat, ergens anders wonen? En wil je vriendje dat? Ik denk dat je dat vooral in gedachten moet houden, en je niet plooien omdat er anders drama van een andere partij komt.

Ik vraag me oprecht af of deze dame wel bereid is om PA te leven... Het komt op me over alsof ze zichzelf wil voorliegen dat ze in een monogame relatie zit met je vriendje, en alles wat dat beeld verstoort gewoon niet wil zien... Maar misschien ben ik nu wel overmatig aan het psychologiseren .

Punt is, het komt op me over dat zij heel onzeker en angstig is, en ik denk dat het voor haar belangrijk is dat zij dan aan die angsten en onzekerheid gaat werken, niet dat alles in haar leven aangepast moet worden zodat ze minder angst voelt, want daarmee los je de oorzaak niet op.

Just my two cents.

Wel gisteren het er nog over gehad, en nee het vriendje wil helemaal niet dat ik verhuis...
En ik ook niet, zou het maar doen omdat ik de drama beu ben.
Hij zegt ook dat ze dan wel iets anders vindt om over te zagen...

Dat zij niet poly wil leven denk ik al heeeeel lang...
Hoe ze blijft doen bevestigd haar angsten natuurlikk wel, want ja ik heb soms iets van foert ik ga niet weg omdat zij langskomt enzo...
Maar heb ze dan onlangs ook nog wel een kadootje gegeven...
Als ze wat normaal zou doen, zou ik geen problemen hebben met haar, maar nu? Nee liever kwijt dan rijk...
Ik zie mijn vriendje ook niet graag droevig of stressy...
En als ze mij dan nog slecht gaat maken

Sorry Kulta voor mij late reactie, was weg en had geen internet.

Ongewenst gedrag belonen met aandacht en toegevingen zorgt enkel voor nog meer miserie.
Je traint die persoon dat slecht gedrag beloond wordt en die persoon wordt dan compleet onhandelbaar. En hoe langer je toegeeft hoe erger het zal worden.

Moest ik jouw vriendje zijn had ik haar al lang aan de deur gezet. Ik aanvaard geen asociaal gedrag in mijn relaties. Ik heb andere dingen te doen dan me bezig houden met iemand die steeds jaloers en ambetant doet. Het woord hier is "drama queen"

Lol dat is mijn troetelnaam voor haar als ik het met vrienden over haar heb...
En ja dat zou mijn reactie zijn ook...
Geen idee wat er gaat gebeuren... Ze is gisteren hier geweest, maar heb ze niet gezien zoals gevraagd...
Maar ze waren blijkbaar beide te moe om deftig te praten dus is nog niet bijgelegd maar ook nog geen einde aangemaakt...
Dinsdag hebben ze opnieuw afgesproken... Ben benieuwd...

Heeft de P-magazine van deze week geen artikel over polyamorie?
Ik zag het van ver.

Ik heb de P-magazine met polyamory (voorkant stond Polygamy) gemist denk ik.
In de winkel vond ik niet die gezien had.
Ik kreeg de kans niet om het artikel te lezen.

Yay voor lieve ratjes om mij gezelschap te houden als vriendje op vakantie is met miss dramaqueen!

Wohoo voor super collega's
Tegen hun verteld dat ik poly ben en buiten een hoop vragen reageerde ze echt super
Ok het was iets makkelijker omdat ik van een collega al wist dat zij eenopen rlatie heeft ;-)
Minder: vandaag ook tegen meisje gezegd dat ik momenteel de energie niet heb voor een tweede relatie...

      
Pa is zeker moeilijker dan een 'normaal' l'v'n, maar ook zoveel rijker.

kulta schreef:

Wohoo voor super collega's

Dat is tof :-)       

Dat is het zeker alegria
Ze woonde ook aan andere kant vant land wat het er niet makkelujker op maakte...

Positief puntje, meisje is nimeer boos op me :-)
En hoopt dat we toch vrienden kunnen blijven en dat ze me nog mag knuffelen

Lang heb ik in tweestrijd gezeten: zou ik in augustus mee op verlof gaan met mijn geliefde (geplande reis naar een festival waar we ook al eens met ons drietjes waren) of thuisblijven bij mijn vriend, huis en beestjes? Vriend was al zeker dat hij niet zou gaan, en geliefde zeker dat hij wel zou gaan, dus was het aan mij om te kiezen wat ik zou doen.
Na wat goeie gesprekken, waarin geliefde ook te kennen gaf op reis graag nieuwe flirts aan te gaan, en wat te rade gaan bij mezelf, was het antwoord duidelijk: Ik wilde ergens toch meegaan om 'het koppel' uit te hangen, en dat paste echt niet bij de plannen die mijn geliefde had. Hij heeft al lang geen andere vrouwen (buiten mij dan) in zijn leven en ik voelde dat het belangrijk was voor hem, maar ook voor mij, dat ik hem zou loslaten en dit in zijn eentje laten doen.

Dus heb ik me ermee verzoend dat hij dit gaat doen, en dat ik, hoe graag ik ook op reis ga, in België zal blijven. Ik ga in september wel al met mijn vriendje op verlof, en heb met mijn geliefde afgesproken dat we ook nog eens met ons tweetjes op vakantie zullen gaan, om alsnog het koppel uit te hangen zoals ik graag wilde   .

Wat is het leven toch mooi eigenlijk, met twee mannen die je graag zien en die jij graag ziet; reisjes en uitstapjes, iemand missen maar dan ook weer de vreugde van het terugzien. En ik ben ook gewoon ontzettend vrolijk de laatste week, zie alles door een roze bril...

Ik dacht: laat ik het ook eens zeggen als ik gelukkig ben .

p.s. : Kulta, een meisje om te knuffelen is altijd mooi meegenomen, zou ik ook wel willen !

mooimooimooi

Leuk dat het zo goed met je gaat v'tje!

En ja is best leuk, want ik vind haar wel leuk maar is gewoon niet de moment en afstand speelt ook een kleine rol.
Dus hoop echt dät het ons lukt om vriendinnetjes te blijven :-)

Na een mooie en rustige zomer botste ik gisteren ineens weer met mijn (monogame) levenspartner, die in de put zat en dan alles zwartgallig begon in te zien: dat hij niet goed genoeg meer is, dat het hele feit dat ik een andere relatie heb disfunctioneel is, dat hij er niet tegen kan dat ik iemand anders graag zie en dat dit de exclusiviteit van onze relatie heeft stukgemaakt... Het is uiteraard niet leuk om zo'n dingen te horen maar ik vind het wel belangrijk dat hij dit kan zeggen.
Ik weet alleen niet wat ik kan zeggen op zijn opmerking rond exclusiviteit. Wat zou hij zoeken of willen hierin? Ik zie elke relatie met iemand als volledig uniek en onvervangbaar, want mijn vriend is de enige die is zoals hij is. Maar dat is misschien niet wat hij wil horen?

Ik denk dat je je niet moet concentreren op wat hij wil horen, maar op wat hij moet weten. Zorg dat je goed voor ogen hebt wat je zelf wel en niet wilt.

Mensen voelen zich af en toe onzeker, en ik herken wat je beschrijft. Ook ik heb periodes gehad waarin het zwartgallige de overhand kreeg en ik "de situatie" helemaal niet meer zag zitten. Zo lang je daar met elkaar over kan blijven praten, is er niet snel een man overboord.

Hou er rekening mee dat het misschien inderdaad "disfunctioneel" kan worden. Als het voor een van beide partijen niet werkt, werkt het op lange termijn voor beiden niet. Of het ooit echt zover komt, zul je met z'n tweeën in de gaten moeten blijven houden.

Overigens heb ik niet de illusie dat ik je veel concreet advies kan (of zou moeten) geven. Goede communicatie is volgens mij de basis van bijna alles, en ik geloof dat jullie dat goed voor elkaar hebben.

Het kan muggenziften lijken, maar veel mensen verwarren idd de begrippen exclusief en uniek. In mijn ervaring geef je met een keuze voor PA idd een groot stuk op van exclusiviteit in je relaties. Tenminste toch op de manier zoals veel mensen dat begrijpen. Er blijven altijd wel van die 'exclusieve dingetjes', die soms ook heel erg waardevol kunnen zijn, maar als partner ben je in feite niet meer exclusief. Uniek blijf je daarentegen altijd, en dus ook onvervangbaar zoals je zelf al zegt.

Het helpt dus wel denk ik om te blijven wijzen op het verschil tss beide begrippen. En dan is het soms wel fijn/makkelijk om dat unieke ook echt te kunnen benoemen/beleven in concrete situaties.

v'tje schreef:

Ik weet alleen niet wat ik kan zeggen op zijn opmerking rond exclusiviteit. Wat zou hij zoeken of willen hierin?

Welleugh de monogame-way is jaren aan een stuk door een geheime minnaar hebben en dan plots de partner verlaten.

Monogame exclusiviteit is een illusie.

PolyToo schreef:

Monogame exclusiviteit is een illusie.

Dat zou ik niet durven beweren, ik ken koppels die hun hele leven samen blijven en met niemand anders vrijen (want daar gaat die exclusiviteit natuurlijk meestal over), maar toegegeven, ze zijn zeldzaam.

Nerdnight schreef:

Ik denk dat je je niet moet concentreren op wat hij wil horen, maar op wat hij moet weten. Zorg dat je goed voor ogen hebt wat je zelf wel en niet wilt.

Mensen voelen zich af en toe onzeker, en ik herken wat je beschrijft. Ook ik heb periodes gehad waarin het zwartgallige de overhand kreeg en ik "de situatie" helemaal niet meer zag zitten. Zo lang je daar met elkaar over kan blijven praten, is er niet snel een man overboord.

Hou er rekening mee dat het misschien inderdaad "disfunctioneel" kan worden. Als het voor een van beide partijen niet werkt, werkt het op lange termijn voor beiden niet. Of het ooit echt zover komt, zul je met z'n tweeën in de gaten moeten blijven houden.

Overigens heb ik niet de illusie dat ik je veel concreet advies kan (of zou moeten) geven. Goede communicatie is volgens mij de basis van bijna alles, en ik geloof dat jullie dat goed voor elkaar hebben.

Bedankt nerdnight, voor je reactie, hier heb ik echt wel wat aan. We kunnen inderdaad wel blijven praten, en dat vind ik ook heel belangrijk. Het is ook wel zo dat hij echt moeite heeft en blijft hebben met het 'begrijpen', waarom ik een andere relatie heb, waarom ik dat 'nodig' vind. Ik kan hem evengoed vragen waarom hij monogaam is (of dus: "waarom heb jij dat niet nodig"), hij kan dat net zo goed beantwoorden als ik, en dat is... niet zo goed. Ik kan wel zeggen wat ik de meerwaarde vind van die relaties in mijn leven, en hij ziet die ook wel, maar blijft voor zichzelf toch vooral nadelen zien, wat hij moet opofferen, en dat heeft dan vooral met die exclusiviteit te maken.

Inderdaad, zoals de anderen al aangaven, gaat het hem vooral om seksuele exclusiviteit, dat ik mijn lichaam niet enkel met hem deel, maar ook met iemand anders, kan hem enorm storen. Dit komt nu meer naar boven omdat we nu, na bijna 4 jaar, wel op een punt zijn dat ik toch al vaker dan uitzonderlijk seks heb met mijn geliefde. We hebben afgesproken dat ik, telkens als we seks gehad hebben, dat tegen mijn vriend zeg, zodat hij 'op de hoogte' is (zegt hij zelf herhaaldelijk, dat hij dit wil weten) en om af te toetsen of het nog 'oké' is. Dat is nu ongeveer 1x/w, soms eens een week niet. Maar dat vertellen is voor mij wel telkens een heel oncomfortabel moment, niet omdat ik me schaam of omdat ik het fout vind van mezelf ofzo, maar omdat ik weet hoeveel pijn het hem kan doen, en omdat het soms echt de rest van de avond vergalt, hij is dan ineens heel stil en teruggetrokken... Maar ik weet dat dit ook voor een stuk bij hem zelf ligt, hij zegt ook dat het te maken heeft met dat hij zichzelf heel weinig waard vindt, en mijn andere relatie is voor hem een bevestiging dat hij niet voldoet als vriend en geliefde, en dat ik het daarom 'op een ander' zoek. Dan kan ik nog 1000x zeggen dat ik het niet zo voel, in zijn hoofd klopt dat in het plaatje dat hij toch niet veel voorstelt. En dat kan ik helaas niet in zijn plaats oplossen...

PolyToo schreef:

v'tje schreef:

Ik weet alleen niet wat ik kan zeggen op zijn opmerking rond exclusiviteit. Wat zou hij zoeken of willen hierin?

Welleugh de monogame-way is jaren aan een stuk door een geheime minnaar hebben en dan plots de partner verlaten.

Monogame exclusiviteit is een illusie.

Ooh PolyToo, dat klinkt toch een beetje alsof je teleurgesteld bent, of een monogame relatie geen kans op slagen geeft. Ik ken ook verschillende koppels rond me die niet vreemdgaan (al weet je het natuurlijk nooit, maar als ze van mijn liefdesleven op de hoogte zijn durven ze toch al veel te zeggen ) en die echt voldoende hebben aan elkaar, aan 1 partner.
Maar wat mij betreft zou het zo toch niet werken, ik sluit mijn ogen niet voor de rest van de wereld als ik in een relatie zit...

v'tje schreef:

Ooh PolyToo, dat klinkt toch een beetje alsof je teleurgesteld bent, of een monogame relatie geen kans op slagen geeft.

Dat was gewoon bedoeld als een mogelijke tegenreactie op zijn reactie. ;-)
Monogamie geeft geen garantie dat je partner trouw is en dat er geen problemen zullen opduiken.

And that is the end...
Zoeken naar een plek om te wonen...
Niks meeer hebben....