Het leven zoals het is: Polyamory

Ja hè, terug wat leven in de keet... Voordien zat ik op het polyamory forum (het Nederlandse) maar daar is het pas echt dood, dus nu kom ik naar hier .

v'tje schreef:

Ja hè, terug wat leven in de keet... Voordien zat ik op het polyamory forum (het Nederlandse) maar daar is het pas echt dood, dus nu kom ik naar hier .

Meer leven, altijd goed :-)

Ik vind het spijtig maar de Nederlandse site maar geen nieuwe mensen meer toe.

Heb ik ook nog gezeten...
Maar uit eindelijk ook gestopt met posten...

Hey ik zie het nu pas, kulta v'tje ongeveer dezelfde leeftijd en zelfs van dezelfde streek.
Is dat toeval dat het jonger volk meer in Vlaams Brabant zit?  

Oe moet mijn profiel nog aanpassen! Eens doen als ik op de pc zit...
Tis oostvlaanderen momenteel ;-)

Het andere vriendinnetje uitnodigen voor het verjaardagsetentje...
En hopen dat ons vriendje het een leuke verrassing vindt!

Dat zal wel, wat lief van je!

Ik heb mijn momenten ;-)

Waar zit NerdNight eigenlijk?
Ik zit hier met 3 vrouwen opgescheept en hij komt mij niet assisteren.  

Ah een vraag aan de vrouwen hier. Jullie mannen, zitten die ook toevallig in de IT?
Volgens wetenschappelijk onderzoek blijkt 30% van de polies in de IT sector te zitten.
Dan pas komen de artiesten. En dan de rest....

Nope, totaal verkeerde sector.

Heel lief, Kulta, laat je ons na afloop weten hoe het geweest is?

Nope de mijne niet
In zijne vrije tijd is die wel creatief bezig ;-)

En het vriendje weet het al en was aangenaam verrast :-)
Ik ben zo slecht in verrassingen!
En tuurlijk laat ik iets weten hoe het geweest is.

Super! Nu hopen dat jullie een gezellige avond zullen hebben samen.   

Ik hoop het ook... Uiteindelijk hebben we mekaar nog maar 1 keertje gezien en was het nogal geforceerd...
Maar goed we gaan er gewoon het beste van maken

Je vriendje troosten als het even slecht gaat met zijn andere vriendinnetje...
En lastig zijn op dat vriendinnetje omdat ze hem zo kwetst!

Jep, geliefde is IT-er, momenteel op zelfstandige basis, levensgezel werkt in verkoop maar passie ligt bij koken en muziek, eerder creatief dus .

Het weekend was... turbulent, in zeer korte bewoordingen had ik gehoopt dat geliefde ondertussen nog steeds niet zou drinken (was vorige zondag gestopt), als we hem dan vrijdagmiddag dronken uit zijn bed moeten sleuren en in zijn plaats zijn tas maken (omdat hij dat echt niet meer kon) is dat geen ideaal begin van het weekend, ook al omdat ik het erg moeilijk heb met zijn alcoholprobleem... Maar we hebben er het beste van gemaakt, zoals we toch steeds proberen.

Wel veel steun gehad van mijn levensgezel, die ziet ook wel hoe erg ik ermee afzie, en heeft me gisteren helemaal in de watten gelegd, eten in de zetel brengen, massage, eerste keus voor tv-programma's en muziek in de auto, en fijn gaan poolen . Als ik hem niet had... 

@kulta: kan moeilijk zijn hé, en dan toch niet proberen om zijn kant te kiezen want zij heeft vast ook haar verhaal...

Hola, dan is het voor jullie allebei niet erg meegevallen. Spijtig. Wel fijn dat er iemand is om je te troosten, V'tje Op die manier wordt een serieus probleem toch iets beter opgevangen. Volgende keer beter?

Zien jullie jezelf als een deel van een groter gezin? Ik bedoel met je partners en de partners van je partners (verder - in de derde graad - hoef je voor mijn part niet te gaan) Of vorm je een apart gezin met iedere partner?

Verdomd moeilijk!
Ook vooral omdat zij zo introvert is...

En dan is meteen jouw vraag beantwoord miks... Nee momenteel niet nee...

Veel moed, meiske, van hier uit lijkt het erop dat je een zware tijd doormaakt.

 

Goh vooral gefrustreerd dat ik niets aan de situatie kan veranderen...

Ik kan helaas niet veel doen aan deze verhalen behalve:  

Bedankt voor de lieve woorden iedereen... Zolang hij het niet opgeeft doe ik dat ook niet, en hij heeft de moed zeker nog niet opgegeven, maar het is zeer lastig van een verslaving af te raken. Inderdaad wel goed dat m'n andere liefje me dan kan helpen, hij drinkt ook wel maar meer op een normale manier, hij wordt zelden dronken.
Ik heb het er vooral heel moeilijk mee omdat ik alcohol echt haat (dat klinkt mss heel hard maar het is wel zo). Ik drink zelf absoluut niet, vooral omdat ik het gewoon niet lust, maar heb door de jaren heen ook zoveel ellende om me heen gezien door alcohol; ik werk zelf in de sociale sector en zie dus de schrijnende verhalen, de pijn en frustratie bij de omgeving (kinderen, vrienden, partners), de gigantische kost aan onze verzorgingsstaat, de fysieke gevolgen op lange termijn, ... En ook daarom is het heel lastig nu een alcoholverslaafde partner te hebben (ik besefte de omvang van het probleem ook niet voor - en toen - ik verliefd was).

Maar ja, als ik er goed over nadenk, is dit weer net wat ik nodig had. Ondanks mijn aversie tegenover deze specifieke drug (want eigenlijk ben ik verder heel ruimdenkend qua drugs) is het nu toch in mijn leven, en het is duidelijk dat het me 'raakt', anders zou ik niet zeggen "ik haat alcohol" maar gewoon "ik drink niet, de anderen zien maar wat zij doen".
En zoals ik graag geloof dat zaken in je leven je overkomen omdat je er 'iets mee moet doen', geloof ik dat mijn geliefde in mijn leven is gekomen om me hiermee om te leren gaan, om te beseffen dat een alcoholist meer is dan alleen dat probleem, om de nuances van het probleem te leren begrijpen... Dat maakt het alleszins makkelijker voor me om mee om te gaan .

Eén belangrijke les heb ik er in elk geval al uit geleerd, want dat komt in deze heel erg naar voor: je kan een ander zijn problemen niet in zijn plaats oplossen, hoe graag je dat ook wilt of hoe erg je ook je best doet. Ieder heeft zijn leven en zijn 'gevechten' te strijden, je kan er zijn voor elkaar, je kan steunen, maar je kan het niet oplossen. Gezien mijn zeer oplossingsgerichte geest was dit al echt een leermoment voor me.

O, ik ben hier helemaal aan het afwijken .

@miks, ik heb momenteel één gezin, en dat is het gezin dat ik vorm met mijn levensgezel en onze huisdieren. Mijn geliefde en ik vormen een soort prachtige unit met ons twee, maar hij hoort niet echt bij het gezin, nu toch nog niet. Mijn partners hebben allebei geen andere partners, dus die polyfamilie is momenteel zeer klein, maar ik zou het op termijn wel aangenaam vinden van een soort 'extended family' te vinden in de relaties die ik en mijn geliefden onderhouden. Ik weet niet of dat een antwoord is op je vraag?

Een ding die ik heb geleerd in mensen helpen is dat als je iemand teveel helpt dat je die dan traint zoals een Pavlov zijn hond om in de miserie te blijven. Want als hij zichzelf saboteert dan wordt hij beloond met aandacht.

Mijn vader was alcoholist. En jarenlang hebben mijn moeder en grootmoeder mij verplicht om toe te geven want anders hij weer drinken en dan was het mijn schuld. Op een dag was ik dat beu en weigerde ik toe te geven en dit is extreem ver gegaan om mij toch te overtuigen.
Maar op die dag is het doorgedrongen dat hij moest stoppen. En hij is gestopt.

Hetzelfde fenomeen heb je ook bij polyrelaties. Er is een soort balans waar je moet afremmen om je huidige partner niet te moeilijk te laken maar toch niet zo veel afremt dat hij eigenlijk beloond wordt als hij hysterisch doet. Er is een experimentele balans.

Maar je kan je partner wel belonen als hij positief gedraagt door extra aandacht te geven als je terug komt van de ander. Gewoon spontaan een kus geeft omdat hij jouw het vertrouwen geeft om bij die ander te zijn.

PolyToo schreef:

Waar zit NerdNight eigenlijk?
Ik zit hier met 3 vrouwen opgescheept en hij komt mij niet assisteren.   

Ongelofelijk. Ben ik eventjes weg, barst er hier ineens een discussie los

Meer moeite hebben met een euhm dipje tussen je vriendje en zijn vriendinnetje dan het vriendje zelf...
Of beter gezegd met het achter mij te laten...

@kulta:  feel better girl...