Ruimte voor bijkomende partner

Is er nog ruimte voor een bijkomende partner?

Na bijna een jaar stilte begin ik nu terug spintaan verliefd te worden. Pillen tegen mijn burn-out hebben die blijkbaart serieus onderdrukt maar nu komt dat allemaal terug naar boven en komt ook de passie terug.

Nu echt tijd voor nog iemand bijkomend heb ik niet echt, of het zou iemand moeten zijn die ik op de trein/werk tegen kom en dan kan ik tijdens de momenten dat mijn primaire niet bij mij is. Zeker geen bewuste zoektocht.

Maar ik vraga me af of jullie nog ruimte hebben voor meer?

hey
hier niet, heb al werk genoeg met m'n 3 mannen
(snoeper, snoepke en m'n zoontje )

Ik verkies kwaliteit boven kwantiteit. Ik ben er niet zoveel met bezig. Ja, er is ruimte. Man of vrouw, maakt mij niet uit. Want ik weet als mijn vriend een secundaire heeft, ik nog minder geneigd zal zijn om een extra man er bij te nemen. Dan word mij iets te druk en ingewikkeld. Ik ben iemand die veel me time nodig heeft. Dat is nu eenmaal moeilijk te combineren met polyamory. Daarmee dat ik zo'n droomster ben

Uiteraard gaat kwaliteit voor kwantiteit, wie zou het tegendeel durven beweren?

Maar de vraag is voor mij nt de juiste? Ik vraag me nooit af of er nog ruimte is. Ik ben nl nt op zoek. Als ik iemand ontmoet waarmee het klikt vraag ik me eerder af hoe we in elkaars leven zouden kunnen passen.

Bij de situatie die ik nu heb, is er geen tijd voor nog een bijkomende partner. Nee, ik ben ook niet op zoek, en mocht ik iemand tegenkomen dan zou het kunnen dat ik kijk of hij (zij??) in mijn leven past, maar het kan ook dat ik intensere banden bewust afhoud om de relaties die er nu zijn, éérst kans geef om te ontwikkelen.

Linde schreef:

Bij de situatie die ik nu heb, is er geen tijd voor nog een bijkomende partner. Nee, ik ben ook niet op zoek, en mocht ik iemand tegenkomen dan zou het kunnen dat ik kijk of hij (zij??) in mijn leven past, maar het kan ook dat ik intensere banden bewust afhoud om de relaties die er nu zijn, éérst kans geef om te ontwikkelen.

Wel dat zou ik ook doen.
Polyamory betekent ook een vorm van zelfcontrole.
Als je iemand die je graag ziet ziet dat die een bijkomende relatie aan het opbouwen is, geef die dan de volle steun zodat ze dat volledig kan uitwerken en neem wat afstand. Maak dat die geliefden de nieuwe beginnende relatie ten volle kan laten ontwikkelen. Later als die relatie meer standaard wordt, dan komt er wel tijd vrij voor jouw ook.

Dat mis ik soms bij beginnende polies. Het is allemaal ME, ME, ME, ME, more ME....
En je originele partner wordt eigenlijk gestraft en verwaarloosd. En hier gaat het veelal verkeerd bij beginnende relaties.
Draai het juist om, zodat je partner beloond wordt voor de vrijheid die ze je geeft en je zal heel snel ontdekken dat je een enorm vertouwen creert bij je partner en in veel gevallen wordt ze juist blij dat je weer iemand hebt leren kennen. En dit effect heb ik al keer op keer op keer meegemaakt met mijn partners en nu ook.

@ PT: wat is voor jou een beginnende relatie?

In plaats van de vraag 'is er ruimte', kun je denk beter de vraag stellen 'heb ik genoeg liefde voor meer?'. Want met meer mensen een relatie betekent wel dat iedereen tevreden moet moet blijven en aan dacht moet krijgen.
Lijkt mij dan.....

SupernovA schreef:

In plaats van de vraag 'is er ruimte', kun je denk beter de vraag stellen 'heb ik genoeg liefde voor meer?'. Want met meer mensen een relatie betekent wel dat iedereen tevreden moet moet blijven en aan dacht moet krijgen.
Lijkt mij dan.....

Dat is idd wat ik in de eerste plaats bedoelde, bedankt voor de verduidelijking SupernovA, ruimte in mjn hart dus.
In tweede plaats komt dan de ruimte in tijd en dus aandacht voor mijn andere partners.