intieme vriendschap versus polyamorie

Weet je wat ik zo conservatief vind aan polyamorie? Dat je steeds wordt gestuurd naar een tweede relatie, een tweede gezinnetje, een tweede liefde, een tweede samenleven met. Ik zou heel graag lieve, warme, toffe vriendin(nen) leren kennen om gewoon in alle vriendschap te mailen, soms samen leuke dingen te doen, samen te voelen. Gewoon in open gemeende vriendschap mekaar vastpakken en strelen en zoenen. Zonder meer verwachtingen, zonder het woord liefde erop te kleven. Wel liefdevol ont-moeten en in dit ont-moeten veel kunnen delen, ook intieme dingen: pratend, zeilend, wandelend, fietsend,....een paar keer per jaar. Omdat ik mijn partner zo graag zie wil ik helemaal geen nieuwe liefde, maar juist dit heel graag zien geeft me zoveel warme gevoelens om te delen met anderen. Wie hierover verder wil mailen: ikwilpoppemieknuffelen@hotmail.com of hier op het forum. Liefs aan ieder.

)

Soms kan gewoon genieten belangrijk zijn in dit bestaan.

Inderdaad, elke dag weer van de grote en kleine dingen he

......... ook van tedere en warme mensen.

Oud topic maar ga er toch op reageren.

Bij polyamorie gaat het wel degelijk om een tweede relatie/partner.
Echter bij die tweede relatie is seks optioneel. Het kan maar hoeft niet.
Het eigenaardigheid bij polyamorie is dat je perfect polyamore kan zijn zonder tweede partner of zelfs zonder partner. Het is een instelling, de potentieel om meerdere partners tegelijkertijd te hebben. Het wil dus ook niet zeggen dat dat ook zo moet zijn.

Jij zoekt eigenlijk een hele goede vriendschap zonder meer. En ik ben ervan overtuigd dat je hier ook zo'n mensen zult vinden als deze forum terug wat actiever zou worden. Onder de vorm van mensen die op zoek, niet poly zijn en toevallig op deze site terecht komen.

@polytoo is vriendschap ook geen vorm van het hebben van een relatie? Ik en mijn partner hebben alles .. liefde, vriendschap, supersex, enz.., maar buiten dat vind ik dat men dat één of meerdere van deze gevoelens ook kunt delen met iemand anders als de behoefte ervoor aanwezig is en dan liefst zonder de partner te kwetsen natuurlijk.

Je zegt dat poly een instelling is, maar ik geef knuffel gelijk want een goede vriendschap is ook een relatie, is ook een band tussen twee of meerdere mensen, is ook een gevoel van liefde en is ook onvoorwaardelijk. Wat ik tot nu toe gelezen heb over poly is vrij abstract en kan heel kwetsend zijn voor ieder die er zich in bevind. Eerlijk gezegd zie ik in een goede vriendschap ook een vorm van een relatie. Dus ik persoonlijk vind het ook een vorm van polyamorie waar seks kan, maar niet hoeft.

Ik heb poly zien ontstaan bij mijn ouders (samenwonende triade) en tevens bij vrienden, en wat ik daaruit geleerd heb is dat er steeds mensen gekwetst geweest zijn en dat diegene die poly-ingesteld is daarna toch overgaan naar een mono relatie. Ikzelf zou het een mooie droom vinden moest ik een meid tegenkomen die net zoals ik liever geeft dan neemt, open en spontaan is. Iemand met wie ik mijn partner deel, maar waarbij ik een goede vriendschap mee heb. Zo iemand zou heel welkom zijn in mijn huidige relatie. Ik ben mono en mijn man is poly, maar ik vind het echter heel moeilijk om een deel van mijn leven te moeten afstaan aan een derde die inhalig is en geen rekening houdt met mijn gevoelens. Dus momenteel sta ik heel sceptisch over polyamorie.

lollie schreef:

Ik heb poly zien ontstaan bij mijn ouders (samenwonende triade) en tevens bij vrienden, en wat ik daaruit geleerd heb is dat er steeds mensen gekwetst geweest zijn en dat diegene die poly-ingesteld is daarna toch overgaan naar een mono relatie.

Die kans is zeer reëel omdat het minder complex is.
En ik denk dat er velen zich enorm zwaar aan polyamory verbranden omdat ze ze denken dat het een of ander mirakel methode is om een defecte relatie te genezen. En in veel gevallen zal het wel gebruikt worden als excuus om vreemd te kunnen gaan.

Ik kan enkel maar waarschuwen, polyamory bijt heel hard terug als je niet zeer goed beseft waar je mee begint.
Begin er niet aan zo lang je niet veel over hebt gelezen.

lollie schreef:

Ikzelf zou het een mooie droom vinden moest ik een meid tegenkomen die net zoals ik liever geeft dan neemt, open en spontaan is. Iemand met wie ik mijn partner deel, maar waarbij ik een goede vriendschap mee heb. Zo iemand zou heel welkom zijn in mijn huidige relatie. Ik ben mono en mijn man is poly, maar ik vind het echter heel moeilijk om een deel van mijn leven te moeten afstaan aan een derde die inhalig is en geen rekening houdt met mijn gevoelens. Dus momenteel sta ik heel sceptisch over polyamorie.

Ik zou je willen gerust stellen, maar uit ervaring ik dat er fake polies zijn met als doe je partner aan de haak te slaan.
Maar aan de ander kant je hebt ook fake vriendinnen die identiek hetzelfde zullen proberen te doen.
Maar dat wil niet automatisch zeggen dat de andere dat plan heeft. Onhandigheid en te weinig poly ervaringen van je partner kan een foutieve signaal geven naar jouw toe. En bij een gloednieuwe relatie heb je wat ze noemen NRE (New relationship energy) waar je soms de andere partner vergeet. Maar dat mindert nomaal gezien wel. Na een paar maand zou dat toch moeten minderen.

Een ding kan ik je wel vertellen. Het feit dat je partner iemand anders heeft betekent niet dat je moet toelaten dat je een derde wiel aan een wagen bent.
En het is de verantwoordelijkheid van je partner nu om hier een oplossing voor te vinden. Het is ook de verantwoordelijkheid van jouw om naar je partner toe te communiceren waar je je bezorgd over bent en samen kijken hoe het opgelost kan worden.

Polyamory zelf is fantastisch, ik zou niet meer terug willen. En ik ken andere polies die daar ook zo over denken.
Maar het kan zeer messy worden, en ik besef dat maar al te goed.

Een kleine uitbreiding.

Ik geloof dat bij de meest monogame relaties er ergens een verdoken vorm van polyamorie bestaat onder de vorm van een beste huisvriend. Dit is ook een relatie. Meestal is het een vriendschap met een potentieel dat meer kan worden maar wordt ingehouden omdat in een monogame relatie het zo niet hoort.

Voor mij is polyamory een liefdesrelatie waarbij seks optioneel is. Het kan, de kans is groot dat het zal gebeuren, maar is niet de drijfsfeer.

Persoonlijk heb ik geen onderscheid tussen vriendin en partner.
Ik heb wel een onderscheid tussen primaire en secundaire. Ik zie die beide even graag maar de hoeveelheid tijd dat ik er voor kan maken is beperkter.

Het enige waar ik hypernerveus van word is wanneer je me klasseert als "enkel een goede vriend". Ik ben het gewoon beu dat ik ieder keer de miserie mag opkuisen als ze problemen hebben en als het goed gaat dan hoor of zie ik ze niet meer.

Polyamory en monogamy is gelijkwaardig voor mij. Onder voorwaarde dat het je eigen keus is. Maar bij mij werkt het niet. Een beetje hetzelfde als je homo bent en je moet je voordoen als hetro omdat de maatschappij het zo verwacht.

Sommige mensen zijn van nature uit mono, andere poly. Beide moeten elkaar respecteren voor de relatievorm die zijn hebben. Geen een is beter of slechter dan de ander.

En laat je je nooit wijsmaken dat polyamory beter is dan monogamie. Polyamory is voor polies natuurlijk, monogamie is voor mono's natuurlijk. Het enige lastige is dat je niet beseft of je nu poly of mono bent als je opgegroeid bent in een wereld waar monogamie de norm is en je niet beter weet.