Hoe weet ik dat een polyamore relatie inderdaad een polyamore relatie is?

Ik heb op het internet een interesante topic gezien over mishandeling in een polyamore relatie.

Nu volgens mij, als er sprake is van mishandeling dan is dat al een duidelijk teken dat je relatie zeker niet polyamore is wat je partner ook beweert.

Maar ik vraag me nu af, vooral als je iemand bent die nog niet veel ervaring hebt met polyamorie:
Hoe weet je eigenlijk dat je polyamore relatie inderdaad een polyamore relatie is en geen verkapte vorm van je partner om legaal seks te hebben met vreemden?

Stel je hebt een polyamore relatie, hoe kan je nu echt weten of het wel deglijk is?

• Hoe weet je of je polyamore relatie een polyamore relatie is?
  
• Hoe weet je dat je polyamore relatie geen polyamore relatie is?
  
• Hoe weet je niet dat je polyamore relatie een polyamore relatie is?
  
• Hoe weet je niet dat je polyamore relatie dat het geen polyamore relatie is?

De laatste vragen lijken nogal raar maar zijn ook heel belangrijk:
bv: Ik kan dus niet weten als ik een geen polyamore relatie heb als ik niet weet dat er nog andere partners zijn waarvan ik niets van af weet. (Polyamor is dus pas als al je partners op de hoogte zijn en de goedkeurig geven aan je om een nieuwe relatie te hebben a.k.a Openheid, eerlijkheid en communicatie)

hoe weet je dat je Mono relatie een Mono relatie is?

deze vragen zijn eerlijkgezegd nogal onzinnig je hebt geen garanties in de liefde alleen vertrouwen

PolyToo schreef:

Nu volgens mij, als er sprake is van mishandeling dan is dat al een duidelijk teken dat je relatie zeker niet polyamore is wat je partner ook beweert.

Waarom zou er geen mishandeling kunnen bestaan in een poly-relatie?
Die stelling begrijp ik niet echt poly_2.

Waarop baseer je je?
Kan je je eigen stelling even een beetje uitleggen?

D.

Mishandeling kan ik niet rijmen met liefde. Of je nu een mono relatie of een polyrelatie hebt, mishandeling hoort daar niet in thuis.

Uiteraard zullen er wel slechte polyrelaties bestaan. Net zoals er slechte huwelijken zijn.

Respect, vertrouwen en eerlijkheid vind ik belangrijk in elke relatie. Of je nu met 2,3,4,... bent

Dryade schreef:

Waarom zou er geen mishandeling kunnen bestaan in een poly-relatie?
Die stelling begrijp ik niet echt poly_2.

Waarop baseer je je?
Kan je je eigen stelling even een beetje uitleggen?

D.

Wel omdat mishandeling nogal voorkomt in situaties als de partner die mishandelt wordt geisoleerd is. Bij een polyrelatie ben je niet echt geisoleerd je kan meerdere partners hebben en altijd een uitweg. Nu het kan altijd gebeuren dat je mishandeld wordt, maar die kans is kleiner.

Maar stel nu de situatie voor dat je parner een vriend/vriendin mee brengt en eist dat jullie elle drie sex hebt. En hij beweert bij hoog en bij laag dat dit polyamory is want je hebt meerdere liefdes nu. Nochtans je voelt je er niet goed bij, maar je geeft toe want je wilt je partner niet verliezen. En aangezien er nu zoveel mensen polyamorie zijn, denk je dat dit normaal is in de polyamory. Dus de vraag is, hoe weet je dat je daadwerkelijk in een polyamory relatie zit en niet iets anders omdat je partner dat wijs maakt.

Ik heb hier over mensen die nieuw zijn bij een polyrelatie, mensen die onzeker zijn of stapel verliefd en de partner blindelings geloven. Hoe kunnen die mensen nu ontdekken dat dit inderdaad polyamory is waar ze in zitten en geen verdoken situatie die niets te maken heeft met polyamory?

phixy schreef:

hoe weet je dat je Mono relatie een Mono relatie is?

Wel dat is hetzelfde, hoe weet je dat je monorelatie wel degelijk mono is?
Omdat je partner dat zegt? Voor hetzelfde geld heeft hij nog ander partners en beweert hij bij hoog en bij laag dat die andere gewoon vriendinnen zijn. En dat zegt hij tegen elk van die andere vrouwen.

Maar het verschil tussen mono en poly is dat iedereen is opgegroeid met monogamie en voldoende ervaring heeft. Maar polyamory is nogal nieuw, dus gelijk wie kan vanalles beweren, dus de vraag aan de experts hier, is hoe weet je dat je polyamory relatie inderdaad een polyamory relatie is.

Nu ik probeer deze vraag wel door te trekken naar iets algemener buiten de mishandeling.

Er zijn situaties bekend waarbij de partner gewoon zijn partner wilt vervangen door een ander monogaam partner en en je dus wijsmaakt dat dit polyamorie is, terwijl zijn verborgen agenda betekent dat je gedumpt wordt vanaf hij iemand beters heeft.

Er zijn ook situaties waar partners gewoon beweren dat het polyamorie is waar je in zit, terwijl het niets anders is dat je gewoon een goedkope sex date bent die altijd klaar staat voor hem als hij goesting heeft.

Dus de vraag hoe weet je nu daadwerkelijk dat je in een polyamorie relatie zit.

Nu volgende tekst heb ik gevonden op Internet:

Citaat :

Poly is not martyrdom, and taking pride in being a martyr isn’t going to help you live to the fullest. If you hate it, if it feels wrong, if you feel dirty or betrayed or like you have to force yourself into something:

Citaat :

I don’t find choosing suffering necessarily noble. It’s too close to the mindset of the woman who is proud of herself for her endurance when it comes to accepting an abusive mate.

http://www.polyamorousmisanthrope.com/2008/01/07/you-dont-have-to-do-it/

phixy schreef:

hoe weet je dat je Mono relatie een Mono relatie is?

deze vragen zijn eerlijkgezegd nogal onzinnig je hebt geen garanties in de liefde alleen vertrouwen

Dat ben ik helemaal met je eens Phixy.

Voor mij geldt er maar 1 vraag: hoe weet je dat je partner van je houdt? En dat voel je met je hart & je ziel denk ik. Maar zekerheden zijn er niet.
En of je dan mono, poly, homo, hetero, bi, trans of wat dan ook bent, da's voor mijn part allemaal bijkomstig.

vrouwenfluisteraar schreef:

Voor mij geldt er maar 1 vraag: hoe weet je dat je partner van je houdt? En dat voel je met je hart & je ziel denk ik.

Raar, je zegt in duidelijke taal dat je het voelt met hart en ziel, maar op hetzelfde moment zeg je ook het tegenstrijdige dat je het niet weet. Hier klopt iets niet!

Zelfs de grootste blinde en de grootste narcisist voelt heel duidelijk aan als een partner van je houdt. Als je het niet voelt dan is er duidelijk iets verkeerd in de relatie, en kans is groot dat er geen liefde in het spel is maar dat ze je gewoon nodig hebben voor het een of ander. Het kan zijn dat ze willen profiteren van je geld, het kan zijn dat ze zo mee willen rijden op je populariteit, het kan zijn dat ze zelf onzeker zijn en aan zichzelf twijfelen en zo iemand anders de verantwoordelijk willen geven van hun leven, maar dat heeft allemaal niets te maken met liefde, maar gewoon een illusie van liefde.

Liefde ervaar ik elke dag in mijn relatie met mijn primaire, ik deel al mijn ervaringen, wensen en alles wat in mij op komt met haar. Elke dag ving ik het ene groot plezier om bij haar te mogen liggen, heel dicht naast haar en het eerste wat ik begin te doen, is haar rug strelen als ik ga slapen om haar te laten voelen dat ik echt om haar geef. Als ze naar TV aan het kijken is, en het is een of ander romantisch moment, dan stop ik mijn werk en ga ik speciaal bij haar zitten om dat gevoel na die romantiek extra voor haar te versterken. Als ik op een meeting zit zoals vorige keer, en ik zie dat ze koud heeft dan ga ik mijn best doen om haar wat op te warmen, en alhoewel hele mooie en opwindende vrouwen in mijn buurt zijn, blijf ik aandacht verdelen tussen haar en die andere. En vooral toen een hele mooie en interesante vrouw vroeg of ik niet mee ging verder gaan feesten, koos ik bewust voor mijn eigen partner, niet omdat ik moet maar opdat ik dat wil en voel me er perfect goed bij dat ik naar huis ging met mijn primaire. Dit noem ik liefde, en als er een secundaire bij komt zal ze evenveel liefde krijgen van mij, maar dan zal ze me niet moeten behandelen als vriend, maar wel als en volwaardige geliefde anders begin ik er niet aan.

Nu wat wel kan zijn, in dat je zodanig verliefd ben op iemand dat je niet door hebt dat die liefde al lang weg is en het enigste wat nog over schiet is tweederangs vriendschap als ze niets beters te doen hebben. "Een Amerikanen zei: Friendschip, the relationhip for slow moments".

Geloof me als liefde in het spel is: YOU KNOW!!!!! Geen twijfel mogelijk.

quote]vrouwenfluisteraar schreef:
Voor mij geldt er maar 1 vraag: hoe weet je dat je partner van je houdt? En dat voel je met je hart & je ziel denk ik.

Raar, je zegt in duidelijke taal dat je het voelt met hart en ziel, maar op hetzelfde moment zeg je ook het tegenstrijdige dat je het niet weet. Hier klopt iets niet![/quote]

Euh, voor alle duidelijkheid, mijn 2de zin was het antwoord op de vraag he!

En verder

Citaat :

En vooral toen een hele mooie en interesante vrouw vroeg of ik niet mee ging verder gaan feesten, koos ik bewust voor mijn eigen partner, niet omdat ik moet maar opdat ik dat wil en voel me er perfect goed bij dat ik naar huis ging met mijn primaire.

dat lijkt me nogal wiedes. Samen uit samen thuis lijkt me een heel fundamentele basisafspraak. Het moet al wel heel raar lopen om daarvan af te wijken.

een relatie met 1,2,3,4,109746 anderen ga je aan op 1 basis:

Vertrouwen.

Je vertrouwt erop dat de ander eerlijk tegen je is,
Je vertrouwt erop dat je hart je de juiste kant op gestuurd heeft,
Je vertrouwt erop dat de ander je niet zal bedriegen en verlaten.
Je vertrouwt erop dat als er een kink in de kabel komt je er samen wel uit zal komen.

Er zijn 1000den manieren waarop een relatie stuk kan lopen en vanuit eigen poly ervaring is er totaal geen verschil tussen een mono relatie en een poly relatie PUNT UIT.

gevoelens zijn hetzelfde, complicaties zijn hetzelfde.

Het enige echte verschil is dat je met je ogen open in je relaties moet staan anders ga je over de kop.

In een mono relatie kun je het je vaak veroorloven wel eens wat minder aandacht aan elkaar te besteden etc.
In een poly relatie kan dit verstrekkende gevolgen hebben omdat je tijd al verdeeld is.

Sorry maar nogmaals vanuit mijn oogpunt is er geen verschil tussen Poly en Mono.

Ik leef op een Poly wijze met Monogame standpunten krom? wie zal het zeggen het feit is en blijft Liefde = Liefde en daar draait het uit eindelijk allemaal om.

phixy, waarom kom jij eigenlijk steeds met dat mono verhaal?

vrouwenfluisteraar schreef:

Euh, voor alle duidelijkheid, mijn 2de zin was het antwoord op de vraag he!.

Dit is wat je schreef: En dat voel je met je hart & je ziel denk ik. Maar zekerheden zijn er niet.
Hoe kan jij bij liefde in hemelsnaam eraan twijfelen of het liefde is of niet?
Hoe kun je in hemelsnaam niet zeker zijn dat er geen liefde is?

Als je het voelt in hart en ziel dan kan er absoluut geen twijfel zijn.

PolyToo schreef:

vrouwenfluisteraar schreef:

Euh, voor alle duidelijkheid, mijn 2de zin was het antwoord op de vraag he!.

Dit is wat je schreef: En dat voel je met je hart & je ziel denk ik. Maar zekerheden zijn er niet.
Hoe kan jij bij liefde in hemelsnaam eraan twijfelen of het liefde is of niet?
Hoe kun je in hemelsnaam niet zeker zijn dat er geen liefde is?

Als je het voelt in hart en ziel dan kan er absoluut geen twijfel zijn.

Laat ik het zo stellen: je kunt vgs mij idd wel zeker zijn dat er op een bepaald moment liefde is. Maar dat is dan ook precies op dat moment. Hoe het de volgende dag, week, maand ... zal zijn moet je afwachten Bij je partner(s) maar ook bij jezelf.
Er gebeurt vanalles en elke relatie evolueert.
En welke standaard kan je trouwens gebruiken om liefde objectief te meten?
In de veronderstelling dat je daar behoefte aan zou hebben natuurlijk - ikke ni.

PolyToo schreef:

Nu wat wel kan zijn, in dat je zodanig verliefd ben op iemand dat je niet door hebt dat die liefde al lang weg is en het enigste wat nog over schiet is tweederangs vriendschap als ze niets beters te doen hebben. "Een Amerikanen zei: Friendschip, the relationhip for slow moments".

Geloof me als liefde in het spel is: YOU KNOW!!!!! Geen twijfel mogelijk.

Hey Polytoo,

Ik volg jullie debat gefascineerd. Het bovenstaande wil ik even op reageren. Ik heb in onze vorige gesprekken die we hadden (op de eerste meeting irl bijvoorbeeld) gemerkt dat jij een duidelijke scheiding maakt tussen vriendschap en liefde.

Ik kan die scheiding niet maken. Ik voel liefde voor vrienden en vriendinnen...van zodra ik ga definiëren van 'dat is mijn vriend/in' en 'voor die persoon voel ik meer' dan verandert er een hoop...komen er verwachtingen en dergelijke...waardoor de situatie vaak enorm complex wordt.

Ik heb ook al in je vorige schrijfsels gelezen dat je een vriend/in ook minder waard vindt dan een "lief". Dus door sommigen het etiket "lief" te geven worden ze als het ware gepromoveerd en door ze dan terug vriend/in te noemen gedegradeerd...
Dit is geen aanval..ik lees het zo. Heb ik het bij het juiste eind?

Ik wil gewoon maar zeggen dat ik niet zou kunnen leven met die etiketten te plakken op de aard van de relatie. Mensen komen en gaan nu eenmaal. De vriendinnen waar ik vroeger zielsveel van hield, spelen nu geen rol meer in mijn leven. Ik heb ze niet vervangen...het is gewoon zo gegroeid.

Trouwens, één van de dingen die hier ook aangehaald werd is dat je "tijd moet steken in al je partners die naast je primaire erbij komen"...maar dat geldt toch niet enkel in de strikte polyamorie? Elke menselijke relatie veronderstelt toch dat je er tijd en aandacht in steekt? Of het nu om vriend/vriendin, lief, kinderen etc...gaat.


Jutta

Ik heb die vraag een paar maand geleden al gehad en kan er nu eindelijke en deftig wantwoord op geven.

Wel Jutta, het verschil tussen vriendin en lief is dat het bij een lief voor mij de passie en kaziljoen keer sterker is dan bij een vriendin. Bij een lief wordt zij het centrum van mijn leven, en als ik een tweede partner heb heb ik dus twee centrums he? Bij een lief ben ik echt 24 uur op 24 uur mee bezig met aan haar te denken, niet altijd op de voorgrond maar ik hou constant rekening mee, haar. Een lief zonder seks dat is geen lief voor mij. Het moet niet vanaf het begin. Nu Jutta ik denk wel dat je al gezien hebt wat ik bedoel met liefde en passie, je hebt me al gezien met snoes :-)

Een vriendin, wel dat is iemand waar het goed mee klikt, maar is niet het centrum in mijn leven. Ik hou er wel rekening mee maar verwacht ook niet dat ik in het centrum sta van haar leven. Ik heb er bijvoorbeeld geen probleem mee dat ik die een lange tijd niet zie. Kans met een lief is onwaarschijnlijk omdat de passieenorm minder is dan een lief. En zonder passie heb ik geen zin in seks. One-night stands is niet aan mij besteed. Het kan mischien ooit wel eens gebeuren, maar zeker niet regelmatig.

Nu bij lief verwacht ik wel dat ze me betrekt in belangrijke zaken. Zaken die verandering in onze relatie zou kunnen geven, zoals het veranderen van een dag dat we elkaar zien, of in het geval van polyamorie dat je iemand graag hebt en er eventueel seks en/of relatie mee wil hebben. En vooral als er iets verkeerd gaat, dat je toch tenminste moeite doet om te begrijpen wat er verkeerd gaat en wat je er aan kan doen.

Ik weet dat er hier in Belgie nogal veel tamtam wordt verteld van dat je lief je vriend is, maar dat zijn echt twee verschillende zaken. Als je een lief hebt en je behandelt die ook als vriend dan is dat fantastisch, maar als je je lief enkel nog behandelt als meer vriend dan lief dan haak ik gewoon af. De balans is dan gewoon enorm verstoord, en ik vind het verschrikkelijk onfair om tegen iemand de illusie te geven dat die een lief is terwijl je enkel nog geintereseerd bent in de vriendschap. Zeg da dan eerlijk dat je geen gevoelens meer hebt voor mij en dat we dan uit elkaar gaan, maar hou me dan a.u.b. niet aan het lijntje. Ik kan dan die passie blijven gebruiken aan mijn primaire in plaats van bij iemand te zijn die niet met volle aandacht bij mij is.

Nu ik kan hier nog uren over vertellen, maar als je vragen hebt stel ze maar he? ;-)

Ik kan niet anders dan niet met een vraag te antwoorden dat zal met mijn beroep te maken hebben zeker, volgens mijn bescheiden mening is die eerste liefde voor een groot deel een chemisch proces, een overdonderende opflakkering van hormonen als er een klik is, dat fenomeen word dikwijls als een uitbarsting van liefde ervaren.
Dit hormonen spel is niet puur seksueel, maar een mengeling van reuk, zien, voelen en uitwissen van van dit alles, de natuur en daar zijn wij in den beginnen aan onderworpen heeft eigenlijk maar één bedoeling met ons, het menselijk geslacht voorzetten, onze ras niet laten uitsterven maw.
Van de menselijke soort gaat men verwachten dat die dit verhaal totaal onder controle heeft, wat natuurlijk complete onzin is, weer volgens mijn bescheiden mening de reden waarom je zoveel gerotzooi vind bij religieuze en andere groepen die op een onnatuurlijke manier tekeer gaan tegen een in onze genen ingeplant fenomeen.
Liefde komt echter later (daar hebben wij mensen waarschijnlijk een redelijk unieke positie, alhoewel dit bij dieren ook zou voorkomen), als de hormonen spiegel zakt naar een meer normale waardes, als onze hersenen terug naar de orde van de dag kunnen over gaan.
Dan volgt het moment van de waarheid, indien er na een tijd geen diepe vriendschap komt die volledig vertrouwen oplevert, een vriendschapsband die niet kapot te krijgen is zal het heel moeilijk zijn om de relatie meer dan pakweg 5 a 10 jaar te laten voortduren, is trouwens de periode dat er heel veel relaties op de klippen lopen.
Dit houd zeker niet in dat je niet meer dan één relatie kan hebben, het maakt het er niet eenvoudiger op, maar zo zit het leven nu eenmaal in mekaar.
Je kan liefde en alles wat daar mee samenhangt gaan idealiseren, in het echte leven zou het zelfs niet gezond zijn heb ik van meer dan één professor horen beweren, ons lichaam is niet bestand tegen die overvloed van hormonen en gaat zichzelf beschermen met als gevolg geen vriendschap einde van de relatie.
Dat er gradaties zijn in vriendschap is evident, dat je met de personen waar je je ziel helemaal aan blootgeeft een veel intensere vriendschap hebt dan met anderen is ook normaal, met hen ben je meestal intiem, geeft hen in zowat alles vertrouwen, je legt je leven voor een stuk in hun handen.
Men zal op de één of andere manier moeten aanvaarden dat wij een product zijn van de natuur, dat we door mens te zijn een vorm van controle hebben gekregen die bij de één groter is dan bij de andere.
DE "mens" voelt zichzelf nogal eens la het centrum van het heelal, door religie gaan we dat nogal gemakkelijk geloven, maar dat is niet zo, wij zijn zelfs geen stofje, onze kleinheid en nietigheid is niet te benoemen in vergelijking met die almachtige kosmos waar we in leven, waar we eigenlijk geen zak van snappen, maar die wel gaat bepalen of me morgen nog bestaan.

We moeten ons dus geen illusies maken, de natuur neemt de overhand in gevallen dat wij er teveel tegenin gaan, in die mate zelfs dat de grootste controlfreak er geen zeggenschap over heeft.

Een veel begrijpbaarder fenomeen is adrenaline, die gaat zich ook in fases op- en afbouwen, de afbouw komt er of we het willen of niet, dit ook is een reactie van bescherming, indien dit niet zou gebeuren ontploft ons lichaam letterlijk door overdruk en onze aderen die zich openzetten.
Oef, ik stop, ik ben al een heel leven getrouwd met een filosoof en dat heeft blijkbaar ook gevolg naar mezelf

Ik geef hierboven een onderscheid van vriendschap en liefde maar eigenlijk is het hetzelfde voor mij maar dan heeft liefde een honderduizend keer meer intenser gevoel. En ik heb het niet over verliefdheid, want dat is nog eens een ander process.

De band die ik heb met mijn primaire is pure liefde, en eigenaardig is dat de verliefdheid met periodes eventjes uitdooft maar dan direct terug keert.

Het is zo dat bij mij liefde zodanig intens is dat vriendschap voor mij eigenlijk verbleekt in de passie. Nochthans, ik zou evenveel moete doen voor een vriendin of een lief als dat kan, maar bij een lief ga ik ver over mijn grenzen heen. Het is niet de eerste keer dat ik plots begin te beseffen dat ik doodmoe in mijn auto naar mijn lief aan het rijden ben omdat ik een telefoon van haar kreeg en ze heeft het moeilijk. Tussen de telefoon en dat ik plots besef wat ik aan het doen ben, is het puur dierlijke impulse. Maar bij een vriendin is het heel anders, mijn verstand beslist dan of ik wel in staat ben om te rijden of niet.

Nu bij mij is het wel zo dat de liefde in stand gehouden wordt door interactie. Als je mij koel begint te behandelen dan stort die liefde in. Ik probeer het wel heel lang mogelijk in stand te houden, maar mij wegduwen, of me niet meer betrekken in je relatie of mij koel behandelen zoals meer bezig zijn met de SMS die je ontvangt dan interactie met mij, dan dooft dat gewoonweg uit. De balans is verstoord, je straal meer en meer oppervlakkigheid uit en dan steek ik ook geen energie meer in om meer te doen, ik word langzaam oppervlakkig.

En dat vind ik zo fantastisch aan mijn primaire, het dynamische is steeds in wisselwerking. In de 4.5 jaar dat we nu al tesamen zijn heeft ze me nog nooit verwaarloosd, mij nog nooit weggeduws, mij nog nooit in de steek gelaten, ieder moment dat ik bij haar ben geniet ik van haar aanwezigheid, en zelfs als ze niet in mijn buurt is, blijft de band bestaan. Geloof me, als ik nog een secundaire bij zal hebben zal het gegarandeerd iemand zijn met minimaal dezelfde kwaliteiten als mijn primaire. En ik weet dat die bestaan want ik ken er toch al een paar.

Op deze site ken ik er minimaal 4 van waarvan je duidelijk ziet en voelt, dat is nu eens door en door echte liefde. Een voorbeeld is snoeperke en haar partners. Het is echt fantastisch om die onderling bezig te zien.

Heel mooie post Claireke, daar zou ik bomen over op kunnen zetten, maar dan irl, via het net vind ik zo vermoeiend.

BTW, ik heb weer eens geleerd dat je soms erg moet opletten met hoe je de dingen schrijft.
Voorgaande post is gn verborgen hint naar een date of zo.
Dat had je wsl wel begrepen denk ik Claireke .

Oh, geen probleem beste man ik ben niet , ik ben ook niet , ik had het trouwens ook zo niet begrepen

Ik begrijp heel goed wat je bedoeld, ik begin er trouwens minder en minder aan om uitvoerige stukken te schrijven

PolyToo schreef:

phixy, waarom kom jij eigenlijk steeds met dat mono verhaal?

Daar is een heel simpel antwoord op mensen zullen altijd dingen vergelijken met wat ze gewent zijn of hoe ze opgevoed zijn ect.

en mono is nou een maal de *norm* in de wereld waar we ons toch tegen *verzetten*.

poly of mono het maakt in mijn ogen geen reet uit liefde is liefde en laat zich niet door een stempeltje tegen houden alleen zijn de stempeltjes soms wel handig om dingen duidelijk te maken aan iedereen.

als je iemand iets wilt laten eten wat hij/zij niet wil eten zul je ook vaak een vergelijking zoeken naar iets wat hij/zij kent zodat je degene makkelijker kan overtuigen toch te proeven.

en zoals ik al eens eerder heb gezegd voor mij is er geen verschil ik heb 2 mono relaties en dat maakt mij poly toch leeft ik in beide relaties als mono lekker ingewikkeld he

phixy schreef:

poly of mono het maakt in mijn ogen geen reet uit liefde is liefde en laat zich niet door een stempeltje tegen houden alleen zijn de stempeltjes soms wel handig om dingen duidelijk te maken aan iedereen.

Dat vind ik ook.

Maar phixy, je beweert wel dat je 2 mooie dames hebt, maar man, bewijzen op tafel he?
De volgende meeting wil ik ze zeker allebei zien. De mensen kunnen alles zeggen he?

De vorige keer op de meeting kwam VrouwenFluisteraar ook maar met één partner af. Ik dacht nochthans dat is "THE Maaaaaannnn..." die veel partners had maar dat was maar povertjes. En begon ik al te twijfelen of hij er wel nog had. De volgende zal hij er toch zeker minimaal 3 moeten mee hebben, anders gaan we de Dimitri moeten promoten als "THE Maaaaaannnnn...."

Polytoo, Phixy is wel een vrouw

Citaat :

De vorige keer op de meeting kwam VrouwenFluisteraar ook maar met één partner af. Ik dacht nochthans dat is "THE Maaaaaannnn..." die veel partners had maar dat was maar povertjes. En begon ik al te twijfelen of hij er wel nog had. De volgende zal hij er toch zeker minimaal 3 moeten mee hebben, anders gaan we de Dimitri moeten promoten als "THE Maaaaaannnnn...."

Lolytoo dit wordt echt te gek , maar OK, voor wie mij niet kent toch maar een reactie.

Ik heb idd veel partners maar daarvan zijn er maar 3 die ik heel regelmatig zie, wat dus nt betekent dat ik met de anderen gn intieme band heb, het is alleen minder intens door afstand in tijd en/of ruimte (ik heb het al wel eens vaker gehad over de 4 gebieden van intimiteit: fysiek, rationeel, emotioneel en spiritueel).

Maar wat belangrijker is: ik beleef PA vnl toch in 1 op 1 relaties. Al mijn partners kennen mijn ingesteldheid en weten dus dat er anderen zijn maar daar houdt het ongeveer bij op. Ik heb zelden behoefte om meer te delen, en zij blijkbaar evenmin. Anders gezegd: als ik bij een partner ben is dat ook de enige die er voor mij is en ben ik er helemaal voor haar (en zij ook liefst voor mij ). Jij mag dat povertjes noemen.

Je zal mij dus niet snel zien verschijnen met minimaal 3, sorry voor de teleurstelling. Ik wil nl niemand jaloers maken.

Nu ben ik dus niet meer THE Maaaaaannnnn....?