Polyamory for dummies

Er wordt veel geschreven over polyamorie maar in veel gevallen is dat van een zodanig hoog filosofisch en zweverig niveau dat de gewone mensen die uitleg niet altijd verstaan. Zelfs ik heb soms last om te begrijpen waar die teksten om gaan.

Dus hier een poging om het in simpele woorden uit te leggen zodat mensen die nooit hebben gestudeerd het ook kunnen bevatten.

Dus voor die mensen zoals schoonmoeders, grootvaders, zatlappen, pe's van 80 jaar, en mensen die maar tot 12 jaar naar school zijn gegaan, zouden we het hier kunnen uitleggen. :-)

Dus geen moeilijke woorden, geen zweverig gedoe, gewoon de pure Aardse uitleg.

Wat is polyamorie en wat is polyamorie niet!

1. onvoorwaardelijke liefde (en niet op voorwaarde dat de ander niet van een ander houdt, ...) - lees http://imwithhans.blogspot.com/2007/11/love.html
(2. eerlijkheid (met zichzelf en de ander))
(3. communicatie (luisteren))

2. en 3. tss haakjes omdat die ook vervat liggen in het true romance monogamie ideaal dat in het westen overheerst.

Ik heb natuurlijk hersenen ter grootte dan een erwt, en vraag ik me natuurlijk af wat dat eigenlijk is onvoorwaardelijke liefde? Het klinkt goed, het klinkt romantisch, maar is dat hetzelfde dat ik na het werken ook nog mijn huis kuis, eten maak voor mijn man die ieder moment van de dop komt en honger zal hebben van de hele dag te staan in die cafee. En dan nog de was doen, en op de kinderen letten zodat mijn man terug bij zijn bete vrienden tot laat in de nacht kan gaan zuipen?

Het is toch zo'n schatje, als hij in de nacht bij mij in bed kruipt kan hij zo lieflijk snurken? Ik heb hem echt onvoorwaardelijk liefde voor hem.

PolyToo schreef:

Ik heb natuurlijk hersenen ter grootte dan een erwt, en vraag ik me natuurlijk af wat dat eigenlijk is onvoorwaardelijke liefde? Het klinkt goed, het klinkt romantisch, maar is dat hetzelfde dat ik na het werken ook nog mijn huis kuis, eten maak voor mijn man die ieder moment van de dop komt en honger zal hebben van de hele dag te staan in die cafee. En dan nog de was doen, en op de kinderen letten zodat mijn man terug bij zijn bete vrienden tot laat in de nacht kan gaan zuipen?

Het is toch zo'n schatje, als hij in de nacht bij mij in bed kruipt kan hij zo lieflijk snurken? Ik heb hem echt onvoorwaardelijk liefde voor hem.

Euh.......

Tja, in aardse termen is en blijft het bijna altijd een ruil. Ik doe dit voor jou, en dan doe jij dat voor mij. Toch in ieder geval als je jong bent en je hormonen nog op hol slaan. Ik denk dat je het gewoon niet echt kan uitleggen aan lieden die er absoluut niet voor open staan. Hoe leg je het uit aan een euh, niet ontwikkelde mens dat de aarde rond is en draait? Hij ziet de aarde toch stilstaan, dat de grond plat is en de sterren om ons heen draaien? Tja, je vraagt nu wel iets heel erg moeilijk hoor.

Zoiets als het verhaal van de mensen in de grot en zo. Nooit de zon gezien en jij wel en nu moet je het gaan uitleggen. Een blinde vroeg ook wel eens aan mij hoe de zon eruit zag. Euh..... Als een grote voetbal die in de lucht hangt en warmte afgeeft. Oké, gaat nog, maar nu, wat is schaduw euh? Ga het maar uitleggen aan een blinde.

Nou, lijkt me een uitdaging hoor. Leuke vragen stel jij, weet je hoeveel nachten ik ervan ga wakker liggen? zeeeeg

Vraagje, wat is liefde? In aardse termen?

Groentjes,
Willem

Een partner van me zei ooit: als je echt van iemand houdt zou je zelfs de snottepieten uit z'n neus eten.
Maar da's een beetje te aards zeker?

willemII schreef:

Nou, lijkt me een uitdaging hoor. Leuke vragen stel jij, weet je hoeveel nachten ik ervan ga wakker liggen? zeeeeg

Nochthans het kan niet moeilijk zijn, want de meest simpele zielen kunnen dat geven.
Vooral dieren zijn daar goed in.

Maar waar zit de grens tussen opofferen en liefde geven binnen de polyamorie?
Hoe kan je weten en ontdekken dat wat je partner van je verwacht onrealistisch wordt gewoon omdat hijzelf een dikke egoist is en geen respect heeft voor jouw? Hoe herken je dat? Wat zijn de tekenen in een polyamore relatie?

Let op, het doel in deze topic is niet onvoorwaardelijke liefde uitleggen, maar gewoon wat is die liefde die er voor zorgt dat polyamorie goed laat werken, zodat gewone mensen van de straat die niet filosofisch zijn aangelegd het ook kunnen begrijpen en toepassen?

vrouwenfluisteraar schreef:

Een partner van me zei ooit: als je echt van iemand houdt zou je zelfs de snottepieten uit z'n neus eten.
Maar da's een beetje te aards zeker?

hahahahahahahahahahahahahaha!

willemII schreef:

Vraagje, wat is liefde? In aardse termen?

"Love is the extremely difficult realization that something other than oneself is real." - Iris Murdoch

...vind ik een hele mooie definitie van liefde.

PolyToo schreef:

Maar waar zit de grens tussen opofferen en liefde geven binnen de polyamorie?
Hoe kan je weten en ontdekken dat wat je partner van je verwacht onrealistisch wordt gewoon omdat hijzelf een dikke egoist is en geen respect heeft voor jou? Hoe herken je dat? Wat zijn de tekenen in een polyamore relatie?

Let op, het doel in deze topic is niet onvoorwaardelijke liefde uitleggen, maar gewoon wat is die liefde die er voor zorgt dat polyamorie goed laat werken, zodat gewone mensen van de straat die niet filosofisch zijn aangelegd het ook kunnen begrijpen en toepassen?

Ik denk dat liefde eigenlijk pas echt ten volle ervaren kan worden als je jezelf genoeg liefhebt (zowel in mono- als polyrelaties). Als je dat kan, dan ben je ook niet van die andere afhankelijk om je geliefd te voelen, dan hoef je niet te "zuigen", of enkel liefde te ruilen tegen andere liefde. Je hoeft dan dus geen liefde te geven *omdat* je liefde van die andere krijgt of om het te kunnen verkrijgen, maar omdat je die gewoon vanzelf wil geven. Dat is denk ik wat ik zou bedoelen met "onvoorwaardelijke liefde".

En als je jezelf genoeg liefhebt, dan kan je ook niet toelaten dat er met je voeten gespeeld wordt - en wordt het dus een kunst om je grenzen te leren ontdekken en beschermen.

Dus misschien komt het er gewoon op neer je voor een "geslaagde" relatie (zowel mono als poly) gewoon zelfkennis en (zelf)bewustzijn nodig hebt of alleszins daarnaar moet streven...? Een stukje leren Verwachtingen loslaten en vooral veel communiceren, zoveel mogelijk "hier-en-nu"? Leren aan jezelf te werken en jezelf lief te hebben?


... gewoon even een gedachtenflow laat op de avond met een glaasje wijn erbij...


zzzz,

pasht schreef:

Ik denk dat liefde eigenlijk pas echt ten volle ervaren kan worden als je jezelf genoeg liefhebt (zowel in mono- als polyrelaties). Als je dat kan, dan ben je ook niet van die andere afhankelijk om je geliefd te voelen, dan hoef je niet te "zuigen", of enkel liefde te ruilen tegen andere liefde. Je hoeft dan dus geen liefde te geven *omdat* je liefde van die andere krijgt of om het te kunnen verkrijgen, maar omdat je die gewoon vanzelf wil geven. Dat is denk ik wat ik zou bedoelen met "onvoorwaardelijke liefde".

En als je jezelf genoeg liefhebt, dan kan je ook niet toelaten dat er met je voeten gespeeld wordt - en wordt het dus een kunst om je grenzen te leren ontdekken en beschermen.

Dus misschien komt het er gewoon op neer je voor een "geslaagde" relatie (zowel mono als poly) gewoon zelfkennis en (zelf)bewustzijn nodig hebt of alleszins daarnaar moet streven...? Een stukje leren Verwachtingen loslaten en vooral veel communiceren, zoveel mogelijk "hier-en-nu"? Leren aan jezelf te werken en jezelf lief te hebben?

Coool!

Dit is op het moment de meest begrijpbare uitleg die ik al gehoord heb!
Volgens mij kan dit nog beter. En simpler uitgelegd worden.

De zaken waar ik aan denk, geef ik eerst liefde en dan krijg ik die wel terug? Of moet ik wachten dat iemand liefde geeft vooralleer ik die zelf geef? Of geef ik evenveel liefde terug als ik van je krijg? En wat wordt eigenlijk met liefde bedoeld? Is dat aandacht? Is dat praten? Is dat 1 keer per maand bloemen krijgen? Is dat ieder weekend op restaurant gaan? Of is dat veel geld spenderen aan de madam? En hoe is dat dan in deen polyamore relatie? Is dat dan 1 keer per maand naar een duur restaurant gaan en eens goed gaan eten en dan seks, terwijl hij de rest van de tijd bij de anderen zit?

Nu het ander punt, communicatie, dit is ook een heel vaag begrip.
Is het mogelijk om dit ook meer dieper uit te leggen aan de gewone mens die geen jarenlange ervaring hebben in de ommunicatie? Terug geen lijst van definities maar concrete zaken dat ik aan mijn zatte buurman kan uitleggen dat hij het nog begrijpt?

We gaan nog alcoholiekers worden denk ik.

goed gearticuleerd pasht!


When it comes to love, I'm not like most people you know. My capacity to love may well be unlike anything you have ever experienced.
You see, I don't think that people in today's society really know how to love one another. A lot of people think they know how to love, but they really don't. Love is not wanting anything FROM another person, it's wanting something FOR another person. When I love someone, I want what's truly best FOR them. I am complete and fulfilled on my own, so I don't need anything FROM them.
A lot of people think that love is trying to possess someone, to keep someone all to themselves and deprive them of experiencing things without them because they think they should be all that the other person needs. Hence the obsession with 'being in love'. Hence, all the jealousy. That is no love, it's possession, and it is rooted in insecurity. I am not that conceited to think I can be everything that someone needs and I would never deprive them of an experience that would help them grow, enrich them in some way, or fulfill them. Love is not possession, and insecurity has no place in love.
When I love someone, it's no small thing. Love may take on many relational forms, but real love is always unconditional. The quality of love that I offer is only the highest quality unconditional love - that means I don't want to possess you or control you but rather want you to experience the most enriching life you can and help you discover and fulfill your complete potential.
I don't want or need anything FROM you because I am fulfilled on my own. I only want the best FOR you. And that is also how I demand to be loved because I won't settle for anything else.

iemand vertrouwd met het concept "compersion"?

hansome hyena schreef:

iemand vertrouwd met het concept "compersion"?

Neen, leg eens uit...

mijn antwoord op toen mijn oma vroeg wat is dat dan allemaal:

"ik weet het ook niet oma maar ik volg gewoon maar mijn hart want die schijnt precies te weten wat goed is"

liefde is je hart te durven volgen ook al gilt je kop dat je gestoord bent

hansome hyena schreef:

iemand vertrouwd met het concept "compersion"?

Compersie wordt ook wel eens het "jaliefgevoel" genoemd. Het is het gevoel, een beetje het tegengestelde van jaloezie, dat je ervaart wanneer je je blij en gelukkig en liefdevol voelt omdat je partner verliefd is geworden op iemand.

Soms wordt het ook wel gekoppeld aan het begrip "NRE" of Nieuwe Relatie Energie (new relationship energy): als je partner vrolijk door je huis zit te dartelen, fluitend en neuriënd omdat die verliefd is, kan je dat zelf ook een boost van energie geven.


prrr,

PolyToo schreef:

De zaken waar ik aan denk, geef ik eerst liefde en dan krijg ik die wel terug? Of moet ik wachten dat iemand liefde geeft vooraleer ik die zelf geef? Of geef ik evenveel liefde terug als ik van je krijg?

Nee, dat is net niet denken in termen van onvoorwaardelijk. Bij die onvoorwaardelijke liefde ga je niet zitten wachten om te zien hoeveel die andere voor jou over heeft, maar ageer je juist vanuit jezelf, vanuit een stevige zelfliefhebbende basis, gewoon omdat je die andere super vindt (en dus niet omdat die andere jou super vindt).

PolyToo schreef:

En wat wordt eigenlijk met liefde bedoeld? Is dat aandacht? Is dat praten? Is dat 1 keer per maand bloemen krijgen? Is dat ieder weekend op restaurant gaan? Of is dat veel geld spenderen aan de madam? En hoe is dat dan in deen polyamore relatie? Is dat dan 1 keer per maand naar een duur restaurant gaan en eens goed gaan eten en dan seks, terwijl hij de rest van de tijd bij de anderen zit?

Ik denk dat liefde eerder een gevoel, een besef is (zie de definitie van murdoch), dat zich al dan niet kan vertalen in bepaalde daden zoals bloemen geven, op restaurant gaan, enz.

Persoonlijk vind ik het eerder creepy als mensen hun liefde met materiële daden willen bewijzen... Doet me juist eerder geloven dat ze zichzelf en mij keihard proberen wijsmaken dat alles snor zit met die liefde... Geef mij dan liever een heerlijke massage, of samen in bad gaan, een wandeling gaan maken in het groen, of gewoon een heerlijk lange vrijage (liefst meerdere uren en met pauzekes ertussen en zo ). Ik vind *samen tijd doorbrengen* een mooiere daad van liefde dan iets *krijgen*.

PolyToo schreef:

Nu het ander punt, communicatie, dit is ook een heel vaag begrip.
Is het mogelijk om dit ook meer dieper uit te leggen aan de gewone mens die geen jarenlange ervaring hebben in de communicatie? Terug geen lijst van definities maar concrete zaken dat ik aan mijn zatte buurman kan uitleggen dat hij het nog begrijpt?

Eerlijk en geweldloos communiceren is voor mij spreken met ik- boodschappen, trachten écht te horen wat de andere wil vertellen - en hem/haar dat duidelijk laten merken door af en toe samen te vatten wat je denkt dat hij/zij je wil vertellen, door naar de andere te kijken, door er met je aandacht bij te zijn - en proberen om vanuit geen enkele verwachtingen of evidentie uit te gaan: er bvb niet van uitgaan dat de andere wel weet dat jij niet van dit of dat houdt, maar het leren ongeladen zeggen (ook al lijkt het evident), of vragen.

Het impliceert voor mij dat ik niet zomaar recht heb op de tijd of de gevoelens van de ander (en omgekeerd) en dat ik moet praten over wat ik belangrijk vind. Het betekent je ego af en toe los leren laten, humor op het juiste moment te leren gebruiken, en leren inschatten of de andere zich gehoord voelt (ook al ben je nog niet helemaal zelf gehoord). Niet zomaar in patroontjes of gewoontes terechtkomen, niet van veronderstellingen uitgaan, maar iedere keer weer ernaar vragen/ vertellen en het toetsen bij elkaar.

Niet altijd even makkelijk...maar het loont zooooo de moeite! In de praktijk komt het er misschien op neer dat het aanvankelijk meerdere uren of dagen kost om iets uitgepraat te krijgen, maar mettertijd slaag je daar beter en sneller in denk ik.




prrr,

pasht schreef:

Compersie wordt ook wel eens het "jaliefgevoel" genoemd. Het is het gevoel, een beetje het tegengestelde van jaloezie, dat je ervaart wanneer je je blij en gelukkig en liefdevol voelt omdat je partner verliefd is geworden op iemand.

Compersion in meer Amerikaans, Frubble is hetzelfde maar dan UK Engels, en de nederlanders hebben er jalief van gemaakt, maar in vind Compersie beter klinken omdat je op die manbier hetzelfde begrijp gebruik dat de rest van de wereld beter begrijpt.

Liefde is voor mij de enige manier om Vrede, Vriendschap & Vrijheid in evenwicht te houden.
Maw, als ik echt diepe genegenheid voor iemand voel, en ik kan haar toch alle vrijheid geven (en van haar terugkrijgen) op een manier waar we allebei vrede mee kunnen nemen, dan weet ik dat er liefde in het spel is.

Ik vind dit hier een toffe reactie dat ik op het internet heb gevonden.

Dit is het antwoord die iemand op een lang verhaal kreeg over een man (Kenny) die 2 vrouwen datte die beweert poly te zijn maar die twee vrouwen zijn enkel mono.

Citaat :

Lily has tried to break things off with Kenny, but he is insistent about his feelings for her. This does not stop Kenny from bringing Margo to events where he knows that Lily will be. Nor does it stop him from trying to seduce Lily while Margo is hanging out in the other room at these events.

I also suspect that Kenny is fobbing off all responsibility for the tension between Lily and Margo. The impression that I got was that everything Lily complains about, Kenny implies is Margo's fault. Likewise, all the complaints that Margo has are attributed to Lily.

Volgend reactie spreekt boekdelen van wat ik vind wat polyamorie is.

Citaat :

Decency. A sense of right and wrong.

Kenny is not polyamorous because there is nothing responsible about his behavior. He is a good old fashioned predator and he is giving poly a bad name.

So of course you are angry. I am pissed off at Kenny now also.

Men kan pas van polyamorie spreken als je je verantwoordelijheid neemt.
In dit geval zou die Kenny moeten breken met 1 of of allebei als hij polyamore wilt blijven.

Hey iedereen. Ik kan me sterk vinden in pasht's omschrijving:

Quote: "Het impliceert voor mij dat ik niet zomaar recht heb op de tijd of de gevoelens van de ander (en omgekeerd) en dat ik moet praten over wat ik belangrijk vind. Het betekent je ego af en toe los leren laten, humor op het juiste moment te leren gebruiken, en leren inschatten of de andere zich gehoord voelt (ook al ben je nog niet helemaal zelf gehoord). Niet zomaar in patroontjes of gewoontes terechtkomen, niet van veronderstellingen uitgaan, maar iedere keer weer ernaar vragen/ vertellen en het toetsen bij elkaar.

Ik vergelijk persoonlijk de "polyamorische relaties" (Tussen haakjes omdat ik eigenlijk niet zo van labeltjes houdt maar ja, zonder kunnen we erg moeilijk communiceren he ) vaak met vriendschap. De meeste mensen zijn in staat een aantal erg goede vrienden te hebben naast elkaar. De relaties met deze mensen bedreigen mekaar niet (of toch niet rechtstreeks). Het gevoel voor de ene persoon bestaat naast het gevoel voor de andere personen.

De vriendschappen zou je min of meer kunnen plaatsen op een continuüm van oppervlakkig (bvb. voor kennissen die je wel mag) tot erg intiem (je beste vriend/in). (Deze tweedeling is erg algemeen en voor t onderzoek van sofie bvb niet erg bruikbaar op deze manier maar daar zal ik niet over uitbreiden. Op ditzelfde continuüm kan men ook sensuele (aka seksuele) relaties plaatsen alsook familierelaties.

Feitelijk zie ik Polyamorie als breder dan het sensuele gedeelte. Elke relatie is anders en zou naast elkaar moeten kunnen bestaan. In de praktijk blijkt dit natuurlijk minder eenvoudig uit te voeren maar het lijkt me een mooi idee om na te streven.

De mensen die in het "erg intieme" gedeelte van je bewustzijn zitten, daar houdt je van. Je deelt er niet alleen sensuele (wat ook beperkt kan zijn tot bvb knuffels voor bvb familieleden), maar ook levensfilosofische (hoe je het leven en bepaalde zaken ziet), je deelt plezier en verdriet, je helpt mekaar waar mogelijk en wenselijk, etc.

Samengevat "for dummies":

Ik deel mezelf (men gedachten, emoties, tijd, acties en evt. sensualiteit) met verschillende anderen zonder dat deze relaties mekaar dienen te bedreigen.

"Ik zie jou en jou en jou graag, maar telkens anders want jullie zijn niet dezelfde persoon. En ik ben in men relatie met jullie dus ook een ander persoon". Wat ik hiermee bedoel is dat ik mensen zie als sociale wezens. Ieder heeft haar/zijn unieke persoonlijkheid maar naargelang de interactie met anderen zijn de gedachten, emoties en het gedrag van deze mensen anders. Ik denk dat de invloed van de interactie van de persoon met de omgeving/omstandigheden vaak groter is dan mensen beseffen.

Bon, ik ben weer aan het uitwijden. Mensen die hardop denken, vermoeiend.

Polyamorie behelst voor mij dat je op een erg verschillende wijze op hetzelfde moment met anderen in contact staat/ verbonden bent. De preciese inhoud van deze relaties verschilt per relatie. De soort intiemheid (emotionele, fysieke, mentale, etc...) en je gevoel is steeds anders.

Iemand graag zien betekent dan ook de andere relaties (sensuele, vriendschaps, familie en banden met kennissen) te accepteren en er mss mee van genieten

Zo,
Ik heb men gedachten weer op dit digitale papier gespouwd hopen dat iedereen nog wakker is

Opmerkingen en bedenkingen zijn steeds welkom.

X

Nico

Nico, ik heb maar 1 opmerking:

heel goed verwoord!