worden jullie 'makkelijk' verliefd?

Een beetje naar aanleiding van de post van Katertje, en wat ik hier verder op het forum gelezen heb.. vroeg ik me af in hoeverre het poly is om ‘makkelijk’ verliefd te worden.. ik word dus helemaal niet snel verliefd.. eigenlijk ben ik in heel mijn leven maar twee keer echt (smoor)verliefd geweest..

natuurlijk heb ik wel veel mensen aantrekkelijk gevonden en dat het heel leuk en spannend was met ze, maar toch niet echt dat verliefde gevoel gehad over het algemeen.. stiekem ben ik wel beetje jaloers op jullie die makkelijk verliefd worden, want dat lijkt me best wel heel fijn;) het heeft er natuurlijk ook wel mee te maken dat je ervoor moet openstaan en dat je je kwetsbaar op moet durven stellen denk ik..

Maargoed.. mijn vraag aan jullie dus.. in hoeverre worden jullie makkelijk verliefd en hoe denken jullie waardoor dat komt, waar het mee te maken heeft?

verliefd worden vrij makkelijk echt echt echt smoor... nog maar 1 keer gebeurt en gelukkig is dat ook nog steeds smoor van beide kanten

Er zijn natuurlijk gradaties in. Er is veel tussen een boontje voor iemand hebben en smoorverliefd zijn. Ik heb geen enkele verliefdheid hetzelfde ervaren. Terugkijkend moet ik toegeven dat ik makkelijk verliefd werd. Vooral in mijn tienerjaren, was dat het ergst

Hoe vaak ik al verliefd ben geweest? Dat is ontelbaar

Snel verliefd worden heeft zijn plezante kanten maar ook zijn slechte kanten als het maar eenrichting is. Dit is vooral heel erg als je zelf single bent, dan heb je de neiging om te blijven wachten op iemand, soms jaren. Een verliefdheid stoppen is alles behalve gemakkelijk.

Er zijn zovele gradaties en verschillende formules. Dus ik denk dat je eerst de vraag moet stellen hoe verliefdheid voelt.

Ik heb momenten gehad dat ik me weer 18 voel en op zoek ga naar alles wat er om haar hen gebeurt. Zaken die ze schreef ... dingen die ze zegt. Aandacht krijgen, flirten .. lekker gezellig omgaan met haar.

Dat is voor mij reeds verliefdheid .. en dan kan even snel wer gaan dan ze gekomen is.


Dit heeft naar mijn mening niets met poly te maken .. het enige verschil volgens mij zit hem in het feit dat poly-mensen zich er minder tegen verzetten en het laten gebeuren. Een "mono-mens" zal zich er sneller tegen verzetten omdat het naar hun mening not done is ...


D. (denk ik )

Dryade schreef:

Dit heeft naar mijn mening niets met poly te maken .. het enige verschil volgens mij zit hem in het feit dat poly-mensen zich er minder tegen verzetten en het laten gebeuren. Een "mono-mens" zal zich er sneller tegen verzetten omdat het naar hun mening not done is ...


D. (denk ik )

Zou wel eens kunnen. Ik persoonlijk heb nooit gepanikeerd als ik verliefd werd op iemand anders (voor dat ik polyamory kende.) Met verliefdheid is niks verkeerd, zelfs niet in mono relaties. Er gewoon van genieten dat is de boodschap

als tiener werd ik heel snel verliefd (gewoon verliefd), maar zo snel of dat dat kwam, was dat ook weer voorbij..

2x smoooooorverliefd geweest... hmm en de verliefdheid is nog niet weg

I think to fall in love resembles in many way to be drugged.

Crushes create the illusion of a connection, so you don't actually have to do anything. It also gives you the illusion of control because you get to avoid finding out who the person really is.
Therefore, it is also very rude. Having a crush on someone, the whole idea of having one soulmate (out there, to be looked for) is very unspiritual, cause if you have a soulmate, that means that you are their soulmate - you are their romantic messiah. You are there to heal them and be the center of their romantic life. That means equally they have to be the same thing to you.


It's a very ego-driven ideefix. Truly spiritual people can choose, as adults, to enter into a deeply spiritual connection with anyone who feels appropriate and right at any time. They don't have to limit to one person that is not even a choice - that is, destiny has decided for them.
How is not having a choice spiritual? I rather choose as a spiritual adult to create a deep spiritual connection with anyone I pick. That's power, that's choice, that's LOVE.


So the whole idea of having one soulmate is actually deeply rooted in egotism and the need to be someone else's personal romantic messiah. It's a very sick idea.

It may be fun to fall in love, but so is being drugged. I think it is a very bad idea to base relations on a crush.

voor meer: http://imwithhans.blogspot.com/2007/11/crushes.html

Geef mij toch maar die relaties gebaseerd op verliefdheid. :-)
Ieder seconde is dan de moeite waard, ook al duurt het maar kort.

Hoezo bad idea?

Verliefdheid dat is een begin. Het brengt mensen samen. Ik vind verliefdheid een super gevoel, maar ik ga het ook niet verheerlijken. Want het is geen nog liefde.

Mijn laatste zware verliefdheid was op mijn vriend. En we zijn nog steeds samen, dus very good idea

Ik wordt zelfs verlief op mijn eigen lief! Straf he?

verliefd zijn toont veel gelijkenissen met gedrogeerd zijn.
niet toevallig treft men bij verliefde mensen ENDORPHINES aan, oftewel morphine dat door het lichaam zelf wordt aangemaakt. pijnstillers dus, die door het lichaam zelf worden aangemaakt.

het is af en toe leuk om gedrogeerd te zijn, maar het is een zeer onzekere basis om een relatie op te bouwen.
71 procent van de huwelijken draaien uit op scheiding ( http://antwerp.wordpress.com/2008/04/02/dont-marry-in-belgium-divorce-rate-hits-71/).
mensen bedriegen elkaar voortdurend.
de meeste koppels raken uitgekeken op elkaar.
...
toch blijft true romance monogamy (je huwt en blijft een levenlang sexueel exclusief met de partner waarop je verliefd was) het ideaal.
en idealen kunnen een enorme druk op mensen uitoefenen. een druk waardoor ze niet in staat zijn om hun eigen keuzes te maken.

Ik ben natuurlijk al een ouwe vent maar ik ben niet zo snel verliefd meer. Vroeger wel meer tussen 10 en 20 jaar was ik constant verliefd, maar na mijn 20 jaar niet meer zo. Ik vond dat niet altijd even fijn, want ik zag er nogal jong uit. Als je dan 15 jaar bent en je ziet er 10 uit krijg je ook geen interactie, want die meisjes van 15 willen liever met een ouder iemand. Niet met een die er als een snotneus uitziet. Maar vanaf een jaar of 20 was ik niet meer zo snel verliefd.

Zo'n flirt op afstand dat kan wel eens gebeuren en dan fantaseer je er wel iets bij. En je voelt je dan even zweven. Maar dat is dan zoiets dat even opkomt en een uurtje duurt of zo en dan weer afneemt. En dat vind ik wel goed zo. Ik voel een diepe vorm van genegenheid voor mijn vrouw, en dat vind ik ook beter dan verliefd zijn. Veel stabieler. Dat uurtje van af en toe vind ik ook wel leuk, maar er hoeft geen echt gevolg aan te zijn. Fantasie is vaak leuker dan de werkelijkheid.

Groentjes,
Willem

hansome hyena schreef:

verliefd zijn toont veel gelijkenissen met gedrogeerd zijn.

Ja cool he?
En als de relatie stop zijn dat ontwenningsverschijnselen van die stoffen die nog in je hersenen zitten. Ok minder plezant maar ik heb het er voor over voor die gedrogeerde momenten.

Ik word niet snel verliefd,

maar ik heb wel het gevoel dat van iedereen kan houden.
En dat doe ik eigenlijk ook.
Er is voor iedereen een plaatsje, maar kan ook iemand speciaal zijn.
Zou dat geen polyo zijn

Om eerlijk te zijn ben ik in heel mijn leven maar 2 keer echt verliefd geworden.
Op mijn man waar ik al 8 jaar gelukkig mee samen ben , en al meer dan 7 jaar gelukkig mee getrouwd ben en op onze partner.
Onze partner is mijn eerste echte liefde , we hadden elkaar 15 jaar niet meer gezien en toen we elkaar terug zagen wisten we al snel dat de gevoelens van toen niet weg waren. We waren dan ook niet uit elkaar gegaan omdat we elkaar niet meer graag zagen maar onder druk van de maatschappij en zelf niet sterk genoeg te zijn toen om er tegen te vechten.

Dus word ik snel verliefd , nee zeker niet, maar ik heb het geluk dat de 2 mannen waar ik echt op verliefd ben dan ook nu beide mijn partners zijn