Wat is voor jullie goede communicatie?

Dank je floortje,

niets van aantrekken floortje, ik ben gewoon ambetant, het is een soort van verwerkingsprocess wat ik hier vertel waar eigenlijk geen oplossing voor is.

Das graag gedaan, Polytoo, het gewoon neerschrijven is soms al een oplossing op zich, hé. Geef jezelf gewoon efkes de tijd om het te verwerken en de rest ... dat komt wel vanzelf!

floortje schreef:

Das graag gedaan, Polytoo, het gewoon neerschrijven is soms al een oplossing op zich, hé. Geef jezelf gewoon efkes de tijd om het te verwerken en de rest ... dat komt wel vanzelf!

Verschil tussen verstand en gevoel he?

En hoe gaat het ondertussen met je, Polytoo?

floortje schreef:

En hoe gaat het ondertussen met je, Polytoo?

Mentaal positief, maar onderbewust voel je toch de rowprocess werken. Gelukkig heb ik een sterk karakter, en voel me totaal niet depressief of slachtoffer. Deze zaken gebeuren, weinig an te doen het is ene onderdeel van het leven he?

[quote="PolyToo"]

floortje schreef:

Verschil tussen verstand en gevoel he?

hoi,
maar daarom is er communicatie nodig,
zo kan je het verstand ook eens alles laten lossen en dan kan het gevoel beter verstaan welke richting het uit moet?

het is soms zo moeilijk voor een goed gesprek te maken, er klapt altijd wel iemand toe. of er komt wel altijd iemand gekwetst er uit.

het is dikwijls echt moeilijk om met drie samen te wonen als het naar communicatie uit valt.
karakters kunnen wel eens ferm botsen maar dan is de boodschap soms wel eens, geduld hebben (zo komt het to over)
mar to ben ik gelukkig met mijn twee schatten.
bedankt om te lezen!

groetjes, ik wens iedereen een sterke portie communicatie toe!!!

lot schreef:

het is soms zo moeilijk voor een goed gesprek te maken, er klapt altijd wel iemand toe. of er komt wel altijd iemand gekwetst er uit.

Word het na verloop van tijd niet gemakkelijker? Je wordt het ondertussen al wat gewoon he?

het blijft moeilijk want gevoelens verschillen van dag tot dag.
stel nu je staat op en je hoort muziek, de ene keer hoor je het dol graag maar de andere keren zou ge de draad willen uit trekken.
wel somsheb ik dit ook bij de communicatie soms wil je niets meer zeggen of zo, of ge hebt er geen zin in. maar de andere keren is het echt nodig dat er gebabbeld wordt.
het blijft iets moeilijks denk ik. mar het kan idd wel makkelijker worden.
hmmm

maar sommige denken, als ge 1 keer zegt hoe je je voelt, dat ge u dan de dag der achter nog zo voelt.


tja, dan zou ge bijna heel de dag moeten babbelen en dan kunnen ze mij aan de verlengkabel leggen om buiten te zagen of tegen de muren te babbelen.
hihi

lot schreef:

tja, dan zou ge bijna heel de dag moeten babbelen en dan kunnen ze mij aan de verlengkabel leggen om buiten te zagen of tegen de muren te babbelen.
hihi

Je kan mischien je service leveren aan de houtzagerij. Milieuvriendelijk, enkel wat geluidsoverlast

Ik moet wel zeggen dat ik redelijk constant ben en mijn primaire ook. Dus dat bevordert het contact ook natuurlijk. Maar ik denk wel dat je na verloop van tijd op elkaar ingespeeld raakt dat alles veel vlotter verloopt. Daarom dat ik ook zo'n, voorstander ben van openheid en eerlijkheid naar alle partners toe. Het leven wordt veel eenvoudiger als iedereen (bijna) alles weet van iedereen. Ik vind het eigenlijk onzin dat je niet spontaan alles vertelt tegen je ander partners.

Nu communicatie is een heel raar begrip. Het is niet alleen praten, dat is mischien maar 10% van het totaal. De rest zit hem in de bodylanguage en de dingen die je doet of niet doet. Het kan hem zitten in het knuffelen. Het kan hem zitten om door te hebben dat een van je partners zich wat isoleert. Soms moet je zelfs niets zeggen, gewoon aanwezig zijn en luisteren.

Wat ik belangrijk vind in communicatie, is je zegt iets en dan luister je en observeer je. Als je ziet dat je partner ja zegt maar zijn lichaam zegt nee of hij lijkt te twijfelen, dan blijf je en stel je de vraag anders of zeg je dat je ziet dat die twijfelt.

Ook als je bezig bent met partner 1 en niet met 2, moet je toch checken of partner 2 zich niet anders gedraagt, zoals zich verwaarloosd voelen, of ambetant reageert. Dan is het terug het moment om te ontdekken wat er scheelt, in plaats van het te negeren en zeggen, het gaat wel over.

Ook de fout die bij mij is gemaakt, ik raak bezorgd, ik word ambetant en uit mijn zorgen en krijg dan een snelle antwoord in de vorm van "het zal wel vanzelf oplossen, maak je geen zorgen". En dan spreekt me er niet meer over. Dat werkt niet, de zorgen zijn nog steeds daar, je hebt me enkel overtuigd dat het goed gaat maar na korte tijd komen de zorgen terug naar boven. Je hebt niets opgelost. In plaats van te overtuigen is handig om te vragen waarom ik me zorgen zou maken. Proberen mijn standpunt uit te leggen en desnoods durven zeggen dat je ook beseft dat mijn zorgen terecht zijn maar dat je geen ander alternatieven hebt op dat moment, maar wel rekening houdt met mijn zorgen.

Polycommunicatie is zeker niet gemakkelijk! Veel oefenen denk ik. ;-)

Ik doe mijn best, maar het is moeilijk

lot schreef:

Ik doe mijn best, maar het is moeilijk

Daarom is het achteraf gezien ook zo plezant als je terug kijkt en beseft hoe goed je het wel hebt gedaan.

Moest het gemakkelijk zijn zou er geen plezier aan beleefd worden he?

waarschijnlijk gemerkt gisteren dat ik niet zo een babbelaar ben
het was aangenaam om jullie te leren kennen, eens e zien, en verhalen te horen.

PolyToo schreef:

In de polyamory wordt steeds gepraat over communicatie, communicatie en nog eens communicatie, maar wat is eigenlijk goede poly-communicatie?

Is dat niet gewoon een goed gesprek, luisteren en praten met of zonder pintje.
Ik weet het tklinkt weer te simpel maar zo zie ik het

claireke schreef:

PolyToo schreef:

In de polyamory wordt steeds gepraat over communicatie, communicatie en nog eens communicatie, maar wat is eigenlijk goede poly-communicatie?

Is dat niet gewoon een goed gesprek, luisteren en praten met of zonder pintje.
Ik weet het tklinkt weer te simpel maar zo zie ik het

Ja dat is te simpel voor de meesten denk ik.
Het is ook beseffen dat er bepaalde zaken zijn dat je juist moet vertellen en ander zaken die je beter anders vertelt. Het is ook observeren als je partner ergens zich niet goed voelt ook al zegt die niets en dan ga je proberen er mee te praten of te ontdekken wat er scheelt.

PolyToo schreef:

.

teveel partners en alhoewel het heel plezant is voor diegene die zoveel partners heeft, creeer je ook roofbouw want je vernietigt heel diepgaande relaties

Ik heb met veel aandacht je verhaal gelezen en ik heb zo iets dergelijks ook mee gemaakt.
Was dan niet met iemand die polyo was maar daar gaat het nu niet over.
Ik vind namelijk ook dat in een relatie kwaliteit primeert boven kwantiteit.
Als, om nu te overdrijven 10 verschillende partners hebt gaat dat ten koste van de kwaliteit.
Dus hoe meer partners hoe oppervlakkiger de relatie.
Alles heeft zijn grenzen ook in een polyo relatie
Zo voel ik het toch aan