Wat wel of niet vertellen?

Mijn partner en ik liepen tegen het volgende probleem aan. Ik vertel twee van mijn vrienden aardig wat over wat er in mijn privéleven gebeurt, daar zijn het vrienden voor. Ik moet m'n verhaal af en toe kwijt en hoewel ze beiden niets hebben met het concept polyamorie, blijven het wel mijn vrienden en in principe m'n eerste aanspreekpunt als ik ergens mee zit.

Ook mijn partner kent hen beiden en beschouwt zeker één ervan ook als haar vriend. Natuurlijk is haar band met hem een andere dan mijn band met hem en zij zou hem dan ook minder vertellen over haar privé dan ik. En ik had hem dingen verteld die zij hem liever niet verteld had.

De wrijving zit er nu in dat zij niet wil dat "alles" bij hen terecht komt, maar dat ik mijn verhaal wel bij ze kwijt wil en daarbij dus "alles" vertel. Ik begrijp haar positie en zij de mijne, maar we zijn er nog niet uit hoe we dit kunnen oplossen.

Er moeten meer mensen zijn die tegen zoiets zijn aangelopen. Hoe heb je dat opgelost?

Ik denk niet dat je het kan oplossen.

Vrouwen zijn meestal bang dat de andere vrouwen hun als minder zal zien en sociaal geïsoleerd raken.

De twee vrienden waar ik het over heb, zijn geen vrouwen Aan een goede vriendin van mij echter heeft mijn partner zo'n beetje het hele verhaal verteld. Zelf, en uit zichzelf.

Ik denk niet dat er een antwoord mogelijk is.
Trial en error en je kan niet beletten dat je het deksel op je neus zal krijgen.

PolyToo schreef:

Ik denk niet dat er een antwoord mogelijk is.
Trial en error en je kan niet beletten dat je het deksel op je neus zal krijgen.

Het hele leven is trial-and-error en je kunt altijd het deksel op de neus krijgen. Daar heb ik me al lang geleden bij neergelegd

Maar ik ben ervan overtuigd dat wij niet de eersten zijn die tegen deze (of een vergelijkbare) situatie aanlopen. En wie weet kunnen we wat leren van de ervaringen van anderen.

Overigens wordt de soep zoals gebruikelijk minder heet gegeten dan hij wordt opgediend. Het is een beetje geven en nemen, dus ik vertel iets minder en zij accepteert iets meer.

Enfin, ik zal het volgende maand in het café eens ter sprake brengen.

Dit thema kwam uitvoering aan bod tijdens het PAcafé in Mechelen op 28 september, zie http://www.polyamorie.nl/verslag-polyamoriecf%C3%A9-mechelen-28-september-2012.

alegria schreef:

Dit thema kwam uitvoering aan bod tijdens het PAcafé in Mechelen op 28 september, zie http://www.polyamorie.nl/verslag-polyamoriecf%C3%A9-mechelen-28-september-2012.

Ja en nee. Ja, we hebben het uitvoerig gehad over wat je met je ene partner deelt over wat je met de andere bespreekt. Maar nee, we hebben het niet gehad over in hoeverre je tegen derden (of, in deze opzet dan eigenlijk "vierden") alles kan vertellen wat er in je leven gebeurt, omdat daar ook het privé van je partner bij zit.

Maar niet iedereen hier op het forum was op café.

Leuk idee, alvast weer een boeiende uitwisseling van gedachten en ervaringen op 14 december.

Nerdnight schreef:

Maar niet iedereen hier op het forum was op café.

De overgrote meerderheid van diegene die dit lezen komen helemaal niet op poly cafee's of meetings.
De overgrote meerderheid is op zoek naar antwoorden en het kan maanden duren eer die zich hier inschrijven andere polies ziet.
Het zwak punt van een poly meeting is dat je je identiteit bloot geeft. Voor hetzelfde geld kom je daar je partner, familie, buur, baas, collega tegen....

Het is en blijft belangrijk dat discussies op forums als deze gehouden worden zodat mensen anoniem de verhalen kunnen lezen.
Niet alleen de succes- story's maar ook de nadelen.

Nerdnight schreef:

Maar ik ben ervan overtuigd dat wij niet de eersten zijn die tegen deze (of een vergelijkbare) situatie aanlopen. En wie weet kunnen we wat leren van de ervaringen van anderen.

Ik denk niet dat er een echte oplossing is hiervoor.

Ik kan redelijk open zijn naar anderen toe over mijn partner naar anderen toe, maar soms vertel ik iets die eigenlijk heem banaal is en en word ze heel kwaad.
En ik heb geen enkel idee waarom A zo erg is terwijl B die in mijn ogen veel erger is geen enkel probleem is.
Wat ik wel weet is dat het een emotionele reactie is op iets waarvan zij denkt dat andere mensen haar anders beoordelen.
Maar het interessante van het verhaal is dat een emotionele reactie niet noodzakelijk slecht hoeft te zijn op langere tijd.
Het is de manier hoe je er op reageert die bepaalt of het een probleem wordt of niet.
En een van de goede eigenschappen van polyamorie is de rollercoaster ride die je leven interessant maakt.

PolyToo schreef:

Nerdnight schreef:

Maar niet iedereen hier op het forum was op café.

De overgrote meerderheid van diegene die dit lezen komen helemaal niet op poly cafee's of meetings.
De overgrote meerderheid is op zoek naar antwoorden en het kan maanden duren eer die zich hier inschrijven andere polies ziet.
Het zwak punt van een poly meeting is dat je je identiteit bloot geeft. Voor hetzelfde geld kom je daar je partner, familie, buur, baas, collega tegen....

Het is en blijft belangrijk dat discussies op forums als deze gehouden worden zodat mensen anoniem de verhalen kunnen lezen.
Niet alleen de succes- story's maar ook de nadelen.

Natuurlijk komen de meeste forummers niet naar de PAcafé's, het zou daar anders nogal krap worden .
Maar dat is net 1 vd sterke punten van zo'n bijeenkomst: je kan er in een klein groepje dieper ingaan op de dingen die je het meest boeien.

En wat je een zwak punt noemt, lijkt me ook zeer relatief. Het is nl allemaal plots zoveel concreter wanneer je de dingen face to face bespreekt. En iemand tegenkomen die je kent, so what? Is het dan een schande om geïnteresseerd te zijn in PA? Blijf je weg uit een sauna omdat daar misschien een collega of familielid rondloopt?

PolyToo schreef:

Ik denk niet dat er een echte oplossing is hiervoor.

Ik kan redelijk open zijn naar anderen toe over mijn partner naar anderen toe, maar soms vertel ik iets die eigenlijk heem banaal is en en word ze heel kwaad.
En ik heb geen enkel idee waarom A zo erg is terwijl B die in mijn ogen veel erger is geen enkel probleem is.
Wat ik wel weet is dat het een emotionele reactie is op iets waarvan zij denkt dat andere mensen haar anders beoordelen.
Maar het interessante van het verhaal is dat een emotionele reactie niet noodzakelijk slecht hoeft te zijn op langere tijd.
Het is de manier hoe je er op reageert die bepaalt of het een probleem wordt of niet.
En een van de goede eigenschappen van polyamorie is de rollercoaster ride die je leven interessant maakt.

Interessanter zeker, niet noodzakelijkerwijs eenvoudiger

Ik realiseerde me dat mijn oorspronkelijke bericht helemaal niet over polyamorie ging, maar over intieme relaties in het algemeen. Het "conflict in belangen" is dat de verhalen van de een onlosmakelijk zijn verbonden met die van de ander. Ik wil ook niet dat sommig van mijn diepste privé terecht komt bij anderen dan mijn partner. Maar ik wil wel mijn verhalen vertellen aan diegenen die daarvoor dicht genoeg bij mij staan. Maar dat betekent weer het vertellen van verhalen die zij niet met anderen wil delen, dus zou ik mijn eigen verhalen niet kwijt kunnen. De kip en het ei, Catch-22, moeilijk hoor.

PolyToo schreef:

Nerdnight schreef:

Maar niet iedereen hier op het forum was op café.

De overgrote meerderheid van diegene die dit lezen komen helemaal niet op poly cafee's of meetings.
De overgrote meerderheid is op zoek naar antwoorden en het kan maanden duren eer die zich hier inschrijven andere polies ziet.
Het zwak punt van een poly meeting is dat je je identiteit bloot geeft. Voor hetzelfde geld kom je daar je partner, familie, buur, baas, collega tegen....

Het is en blijft belangrijk dat discussies op forums als deze gehouden worden zodat mensen anoniem de verhalen kunnen lezen.
Niet alleen de succes- story's maar ook de nadelen.

Precies mijn punt Op café kun je veel directer dingen bespreken dan via een forum, maar op een forum zijn veel meer mensen dan op café.

alegria schreef:

Natuurlijk komen de meeste forummers niet naar de PAcafé's, het zou daar anders nogal krap worden .
Maar dat is net 1 vd sterke punten van zo'n bijeenkomst: je kan er in een klein groepje dieper ingaan op de dingen die je het meest boeien.

En wat je een zwak punt noemt, lijkt me ook zeer relatief. Het is nl allemaal plots zoveel concreter wanneer je de dingen face to face bespreekt. En iemand tegenkomen die je kent, so what? Is het dan een schande om geïnteresseerd te zijn in PA? Blijf je weg uit een sauna omdat daar misschien een collega of familielid rondloopt?

Voor sommigen, onder wie ik, is het mogelijk tegenkomen van bekenden geen punt, voor anderen wel. Het lijkt mij een kans om iemand op een andere, waarschijnlijk diepere manier te leren kennen. Maar ik kan me voorstellen dat iemand zich ongemakkelijk voelt als iemand "uit een andere wereld" ineens in een privégedeelte van z'n leven opduikt.

mja, ik ken het gevoel,
ik ben sowieso nogal open, over mezelf, over wat ik denk en voel.
Dat valt niet altijd in goeie aarde
en ik heb inderdaad ook al geleerd dat ik bvb op het werk beter gewoon zwijg over wat me bezig houdt...

over dat vertellen tegen vrienden, mja, ik heb ook al gemerkt dat vrienden, of dat toch dachten te zijn, daar niet altijd even goed mee omkunnen...
maar los daarvan, inderdaad, ik vertel ook wel meer...
dan mijn partner, die heeft daar niet echt behoefte aan.
De polyvriendjes vinden het dan ook op hun beurt niet altijd fijn als mijn man details weet...
en zo blijft het inderdaad een geven en nemen verhaal he... trial and error...

sterkte!

In onze beleving komt er ook wel een stukje 'evenwicht' doordat je op den duur beter gaat aanvoelen wav mensen echt willen weten.
t Is niet omdat iemand vraagt "O PA wat is dat?" of "Wat heb je gisteren gedaan met Jan?", dat die ook echt alle details wil horen. Net zo min als dat iemand liever niks weet als hij/zij geen vragen stelt.

Beetje ingewikkeld op t eerste zicht, maar echt, je gaat die dingen beter en beter aanvoelen. En dan beslis je natuurlijk nog altijd zelf wat je vertelt of niet. Maar het gaat meer uit van een echt willen-weten van de ander, en dat is vaak een goeie start.

is altijd moeilijk wat te vertellen tegen gemeenschappelijke vrienden, of zelfs gewoon vrienden
jullie relatie zal altijd een beetje anders zijn, dus je niveau van comfy zijn met de andere ook...
erover praten met je partner, waarom je er nood aan hebt met net hun dat te delen...
zodat je partner het misschien beter begrijpt...

Dat blijft lastig, maar je kan natuurlijk sommige privédingen wat algemener maken in je verhaal aan vrienden, niet speciaal je eigen details vertellen.