Zoektocht naar bijkomende partner

Een van de zaken die ik nooit goed begrepen heb is dat vanaf men vast stelt dat men polyamore zou zijn dat men dat op een of ander manier moet bewijzen door een bijkomende partner te vinden, liefst zo snel mogelijk. De gedachte, ik heb geen tweede partner, dus ben ik geen polyamore.

Het tweede wat ik altijd zo raar vind is als men dan zoekt, dat men dan gaat zoeken op die sites waar andere polyamoren op zitten in de hoop zo iemand te vinden waar het mee kan lukken. Men focussed op een hele kleine groep, men gaat soms 200 km ver rijden en te hopen dat je daar ene partner tussen zal vinden, terwijl het in veel gevallen je van een kale reis terug komt.

Polyamory betekent voor mij, je houdt van je partner, je ziet haar supergraag, je wilt constant bij haar zijn en haar zeker niet verliezen, en dan ontmoet je spontaan iemand anders waar het ook goed mee klikt en eer je het goed en wel beseft hou je van twee personen. Kortom, je voelt je am perfect gelukkig bij je eerste partner, wat er bijkomt is een bonus op je bestaande relatie. Kortom, er is geen plan om een tweede partner te vinden, het onstaat per toeval en op het moment dat je het minst verwacht.

Hetzelfde van zoeken via een forum/dating site. het valt me al op dat die mensen van heel ver weg afkomen, en zich fixeren enkel op die mensen die ze kennen van de forums/dating site terwijl er mischien honderden knappe polyamoren rondom je zitten die ook stuk voor stuk hele toffe mensen zijn maar die je gewoon geen kansen geeft. Ook in je gebuurte, in je vereniging, in je vriendenkring, in je hobby beurs, in de supermarkt lopen er gegarandeerd nog andere polyamoren rond maar nog niet beseffen dat ze polyamore zijn. Waarom zo ver weg zoeken als je het dichterbij ook kan vinden he?

Oei ik zie ik geen tekst meer, alleen nog de eerste post

zelfde probleem hier alleen de eerste post bestaat nog

Ja, ik geef je gelijk hoor Polytoo. Ik voel me ook poly, maar ik ben niet echt op zoek naar een partner. Ik zie wel of het er ooit van komt, het moet niet, ik sluit het alleen niet uit. Dat is al. Zoek niet mensen, laat het gebeuren. Zorg dat je eerst gelukkig bent met jezelf, wat er dan bij komt dat is meegenomen. Laat je geluk niet van een ander mens of omstandigheden afhangen. Ook met twee kun je eenzaam zijn. Alleen is niet zaligmakend, maar met zijn twee ook niet. Het hangt altijd van jezelf af, hoe je tegenover het leven staat en zo. En komt er een tweede, dan is dat meegenomen. Komt die niet, dan werk aan jezelf. Het kan wel, alleen, of maar alleen met 2. Je hoeft geen 2 of 3 of 4 partners te hebben. Vriendschap is ook belangrijk, en anders zijn er zoveel andere dingen die je kunt doen en waarmee je gelukkig kan zijn. Innerlijke rust is belangrijker dan een partner. Werk daaraan, alles begint bij jezelf. En als je zelf gelukkig bent, dan komt, of komen die partners vanzelf wel.

Groentjes,
Willem

De gedachte van bewust op zoek te gaan naar een tweede partner, ik sta daar erg afkerig tegenover. Zeker op (poly)datingssites. Dat klopt niet met wat ik voel. Ik heb al verschillende keren horen zeggen : Het is ons overkomen. Daar kan ik me beter in vinden. Maar in de levensfase waarin ik me nu bevind, hoop ik dat het mij niet overkomt. Indien toch, is de kans groot dat ik de boot afhou. Mss denk ik daar later anders over (wsl wel.)

Het gekke is, ik heb er veel minder moeite mee mocht mijn partner een tweede relatie hebben, dan voor mezelf 2 partners. Ik zou dat laatste echt waar vele moeilijker vinden. PA is niet alleen fun, je hebt de ups en de downs dubbel. Een polypartner die je één avond per week ziet, vind ik maar niks. Je kan dan evengoed een minnaar nemen.

Snoes, ik ben het helemaal met je eens dat PA veel meer een vinden is dan een zoeken. Blijkbaar hebben sommige poly's het echter een beetje moeilijk met dat vinden irl en zoeken ze dus op polysites. Voor mij nt gelaten.

Ik volg je echter nt als je stelt dat een polypartner die je maar 1 avond per week ziet hetzelfde is als een minaar. Zoals ik al vaker schreef heeft kwantiteit heel weinig te maken met kwaliteit.

Wel mooi dat je je prim zoveel vrijheid geeft, 'jaliviteit' is een krachtig iets voor wie het wil beleven.

Laat ik het dan zo stellen. Voor mij zou dat niet werken (denk ik.) Maar ik ga het toch niet proberen. Natuurlijk weet ik wel dat iedereen PA anders beleeft. Wat voor de één prima werkt, voor de andere totaal niet.

Snoes ik veronderstel dat je met vinden bedoelt dat je niet moet gaan zoeken,je komt die automatisch tegen vroeg of laat, ook al kan dat 50 jaar duren.

PolyToo schreef:

Ook in je gebuurte, in je vereniging, in je vriendenkring, in je hobby beurs, in de supermarkt lopen er gegarandeerd nog andere polyamoren rond maar nog niet beseffen dat ze polyamore zijn. Waarom zo ver weg zoeken als je het dichterbij ook kan vinden he?

Dat is mij vandaag dus overkomen. Nooit verwacht op die plaats. Iemand die ik al jaren ken, heeft vandaag haar geheim verklapt.

Ze houdt van 2 mannen. Het was zo'n mooi verhaal, dat ik er helemaal was van aangedaan.

Ik voel me blij dat ze dat met mij wou delen

Wie weet binnenkort een nieuw lid

Snoes schreef:

Iemand die ik al jaren ken, heeft vandaag haar geheim verklapt.

Ze houdt van 2 mannen. Het was zo'n mooi verhaal, dat ik er helemaal was van aangedaan.

Ik voel me blij dat ze dat met mij wou delen

Wie weet binnenkort een nieuw lid

Zeker mooi dat ze het wilde delen Snoes
Had ze er nog veel moeite mee?

PolyToo schreef:

....ook al kan dat 50 jaar duren.

op zich ben ik met je eens dat je gewoon je leven moet leiden en dat je dan vast wel iemand tegenkomt
maar om in 50 jaar niet zelf iets bewuster te gaan zoeken...? Hm...

Het is eig een proces van jaren geweest.

Ze wil van de daken schreeuwen, hoe gelukkig ze is. Maar ze durft niet, omdat ze denkt dat niemand dat begrijpt.

Het belangrijkste is, dat haar man haar wel begrijpt

dat ben ik helemaal met je eens;
zolang alle betrokken personen zich in de situatie kunnen vinden, is er niks aan de hand
Fijn voor hen dat ze het goed hebben

Ik wou nog even toevoegen.

Ik snap niet dat mensen er naar zoeken.

Ik zelf zou nooit bewust opzoek gaan naar een situatie als deze.

Zelfs al ben ik nu na 2 jaar ziels gelukkig met mijn 2 mannen ik zie dagelijks ook de complicaties en de moeilijkheden en soms zelfs in de kleinste dingetjes toch wel dat stukje pijn van een van de 2 partners van het toch mij niet compleet voor zichzelf hebben.

Ze accepteren dat het zo is ze zijn ook blij dat ik gelukkig ben en ze zijn zelf ook gelukkig maar als ze de mogelijkheid hadden mij alleen te hebben zouden ze daar nog net een tikkie blijer mee geweest zijn zeg maar.

Mijn mannen beweren overgens dat dit niet zo is maar toch zie ik het zelf wel regelmatig bij hun terug

Linde schreef:

PolyToo schreef:

....ook al kan dat 50 jaar duren.

op zich ben ik met je eens dat je gewoon je leven moet leiden en dat je dan vast wel iemand tegenkomt
maar om in 50 jaar niet zelf iets bewuster te gaan zoeken...? Hm...

Al wat je moet doen is er voor open staand voor die mogelijkheid en alles gebeurt automatisch.