Drang naar avontuur - tot in hoeverre typisch voor poly?

Een van de redenen dat monogame relaties niet goed voor me hebben gewerkt, is dat het heel leuk vind om nieuwe (passionele) contacten te leggen. Meeste 'normale' mensen hebben dat alleen als ze single zijn of als ze een relatie hebben die ze als 'niet bevredigend' ervaren, maar bij mij is dat niet zo. Ookal ben ik met een of meerdere leuke meisjes, dan heb ik het nog.

Het is ook weer niet zo dat ik continu ben met mee bezig ben, het gaat beetje met ups en downs. Sommige periodes ben juist bijvoorbeeld veel met mn muziek bezig of meer in mezelf en minder gericht op het leggen van nieuwe contacten en het is ook echt niet zo dat ik continu met jan en alleman (vrouw?) in bed lig - ben heus geen slet hoor [holy smiley] - , maar die vrijheid om dat avontuur te kunnen aangaan als het zich voordoet.... vind ik belangrijk.

Ik kan ook best makkelijk beetje vonkjes voelen bij een nieuw meisje dat ik tegenkom, ookal ken ik haar nog helemaal niet echt goed, of misschien ben ik dan verliefd op het moment zelf, en niet op de persoon, dat weet ik niet precies altijd Misschien 'creeer' ik het ook wel. Meisje zei eens tegen mij: 'katertje, ik weet niet wat je met me doet, maar het is heel bijzonder, maar jij *maakt* het ook bijzonder'. Daar moest ik wel even over nadenken. Ik dacht dat het een wisselwerking was tussen haar en mij dat het moment bijzonder maakte en de magie creerde, maar volgens haar had *ik* het gedaan (vrouwen geven mij altijd weer de schuld )

Ik heb ook wel vaak gehad dat meisjes het niet echt geloofde als ik dan zei dat ik beetje verliefd was, maar ja ze vonden het wel leuk, dat ze dachten 'die jongen is zo vreemd en kletst leuk, ik geloof er niks van maar het is leuk met hem', of omdat het zowiezo heel vrijblijvend was, ik weet het ook niet precies hoe het zit. Ik denk dat ik gewoon veel wil geven en delen. Heel intens graag . Het fenomeen dat je beetje verliefd bent maar toch vrij wilt zijn en blijven schijnt ook nogal lastig te begrijpen te zijn voor bepaalde mensen.

Nieuwe ontmoetingen vind ik altijd leuk en spannend en ik ben ook niet echt ergens bang voor. Niet om mn gevoellens te laten te zien, niet om me kwetsbaar op te stellen, niet om te vertellen wat ik voel, etc. Ik heb niks te verliezen en zolang ik totaal eerlijk ben en direct en oprecht... dat is een positieve kracht dus kan alleen positieve gevolgen hebben. Wil het aangaan en kijken wat er gebeurt. Go with the flow.

Misschien horen die spanning en het gevoel van avontuur alleen bij het moment. Misschien blijft het. Misschien worden we kennissen, misschien scharrels, misschien blijft het bij een heel spannend avontuurtje, misschien blijven we elkaar opzoeken en aantrekken... dat kan de toekomst uitwijzen, door het aan te gaan.

De richting waarin het contact gaat en de vorm waarin het zich eventueel zal uitkrisalliseren in de toekomst, daar hoef ik in de voorhand geen zekerheid over te hebben. Ookal is het super intens en blijkt daarna toch dat het niet werkt, of dat het geen vervolg krijgt, dan nog heb ik er een mooi avontuur en een mooie herinnering bij.

Klinkt dit vaag? Of herkent iemand dat? Is er een naam voor? Hoort het bij poly?

Katertje

ps. Als ik het zo terug lees weet ik niet of het nou allemaal precies klopt met hoe ik het ervaar, maar het zit zeker enigzins in de richting . Ik ben natuurlijk ook gewooon maar een mens die onzeker kan zijn als ik iemand erg leuk begin te vinden.

Ik herken er veel in, ik wordt heel regelmatig verliefd op iemand en ik kan genieten van dit gevoel. Niet omdat ik iets nodig heb, en niet omdat ik iets terug verwacht maar de passie en verliefdheid en die NRE die ontstaat daar kan ik van genieten.

Ik heb zeker niets te kort in mijn relatie, ik kan geen betere partner wensen. Maar het zit gewoon in mijn natuur he? :-) Ik kan ook genieten als ik ander mensen zie genieten.

Nu weten die vrouwen waar ik verliefd op word van niets en ik vertel het hun ook niet. Velen zijn monogaam en hebben al een relatie. Ik ben niet van plan om in die relatie tussen te komen. En het is ook niet nodig dat ze het weten. Als er een klik is zal ik het wel ontdekken he?

katertje schreef:

Misschien 'creeer' ik het ook wel. Meisje zei eens tegen mij: 'katertje, ik weet niet wat je met me doet, maar het is heel bijzonder, maar jij *maakt* het ook bijzonder'. Daar moest ik wel even over nadenken. Ik dacht dat het een wisselwerking was tussen haar en mij dat het moment bijzonder maakte en de magie creerde, maar volgens haar had *ik* het gedaan (vrouwen geven mij altijd weer de schuld )

Heel intens graag . Nieuwe ontmoetingen vind ik altijd leuk en spannend en ik ben ook niet echt ergens bang voor. Niet om mn gevoellens te laten te zien, niet om me kwetsbaar op te stellen, niet om te vertellen wat ik voel, etc. Ik heb niks te verliezen en zolang ik totaal eerlijk ben en direct en oprecht...

haha dat meisje heeft in zekere zin wel ergens gelijk;) en dat intense, oprechte, eerlijke en zonder angst gevoelens laten zien is ook precies waar ik op viel bij katertje dus in die zin creeert hij het wel beetje zelf door zo leuk te zijn

vroeger, toen ik jaar of 16/18/20 was dacht ik ook altijd als ik mensen om mij heen vreemd zag gaan, van als je avonturen wil beleven moet je geen (monogame) relatie aangaan (toen wist ik niets af van polyamory ofzo en dacht ik nog in termen van of/of) daarom wilde ik toen ook geen vaste relatie omdat ik gewoon avonturen wilde beleven.. ik dacht als ik daar over heen ben dan ga ik wel aan relatie denken mja ik word helemaal niet snel verliefd dus bij mij ligt dat wel iets anders..

Ik geloof niet dat iets typisch poly is. Want polyamory is een verzamelnaam. Voor één betekend dat dat, voor de andere iets anders. Ik heb nooit echt de behoefte gehad voor avontuurtjes. Of mss ben ik een saaie poly? Maar ik kan soms wel gemakkelijk verliefd worden. Een fijn gevoel, maar het is niet meer dan dat. Nee, ik smijt mij veel liever volledig in een relatie. Wat ooit begon met een passionele verliefdheid, is nu een diepe liefde. Polyamory is voor mij, dat ik in mijn leven van meerdere mannen heb gehouden. Maar ik ben geen vlinder.

Ik fladder wel graag .. maar dat heeft veel te maken met het feit dat ik een aandachtsbeest ben. Ik geniet enorm van het krijgen van aandacht.

Bijkomend ben ik verliefd op het verliefd-zijn. Dat vlindergevoel .. die aantrekking .. dat seksueel onderzoekende .... en dat merk ik soms wel.
Wanneer na een tijd de aandacht verslapt .. en de verliefdeheid wegebt ... verlies ik enorm veel gevoel voor die persoon. En blijft er uiteindelijk maar een vriendschap over ... of verlies ik volledig het contact (is ook al gebeurd).

Ik ben niet echt een poly in de pure definitie van het woord .. en geniet ook van de zaken die katerke omschrijft. Dus wat mij betreft is het familie van elkaar ... maar het is niet hetzelfde.


D.

Snoes schreef:

heb nooit echt de behoefte gehad voor avontuurtjes. Of mss ben ik een saaie poly?

Wees gerust als je Kartertje zal zien ben je verkocht!