Jaloersheid

Dag lieve mensen,

Mijn eerste posting hier. Mezelf even voorstellen dus... 40 jaar, 20 jaar gelukkig gehuwd, kinderen, goed werk... en polyamoureus !

2 jaar geleden hebben mijn man en ik geprobeerd om elk een bijkomende relatie te hebben. We stonden beiden achter deze keuze en aanvankelijk liep alles prima. We vonden beiden een leuke partner waar we van hielden, de communicatie was goed, ... eigenlijk hadden we alles om gelukkig te zijn met de situatie.

En toch waren we het niet. Het probleem: jaloersheid ten opzichte van elkaar. Hoe leuk we het ook vonden om beiden een secundaire liefde te hebben, we gunden het elkaar, waren blij voor elkaar dat we ook liefde buiten ons huwelijk hadden, ... enkel het seksuele aspect vonden we bijzonder moeilijk. Het was bijzonder pijnlijk te weten dat we bij onze andere liefde ook seks hadden.

Nu, een jaar nadat we ermee gestopt zijn, zou ik het graag nogmaals proberen. Mijn man staat er eventueel ook voor open. Met de lessen die we geleerd hebben uit de vorige keer denk ik dat het best kan lukken. Er is echter één ding dat ons tegenhoudt: hoe gaan we om met onze jaloesie? We willen absoluut vermijden weer in die valkuil te trappen. We houden veel van elkaar, het laatste wat we willen is elkaar pijn bezorgen.

Mijn vraagjes nu... hoe gaan jullie om met jaloersheid binnen het huwelijk? Gaat het over na een tijdje? Tips?

Dank

Paulien

Paulien ,

Wat ik mij afvraag, hebben jullie een hoge hoed waaruit jullie bijpartners uit toveren en later weer wegtoveren?

Ik lees over hoe jij en je man erbij voelden, maar niks over die 2 andere partners.

Polyamory is niet iets wat je efkes uitprobeerd.

Dag zomaar,

Nu ik mijn berichtje herlees, lijkt het inderdaad alsof wij andere partners zomaar in een vingerknip bij ons hebben.

Niets is echter minder waar. Zowel mijn man als ik hebben doorheen de jaren vriendschappelijk contact blijven hebben met oude geliefden van voor we gehuwd waren. Het gezegde "oude liefde roest niet" is hier wel erg van toepassing. Onze secundaire liefdes zijn altijd op de hoogte geweest van alles. We kennen elkaar ook redelijk goed, hoewel we nooit samen op stap zijn geweest ofzo... Mijn man en mijn vriend kennen elkaar wel heel goed, ze zaten vroeger zelfs tesamen in de klas.

Doordat mijn man en ik niet over onze jaloersheid tov elkaar geraakten, hebben we onze aanvullende relaties stopgezet. Dat ging niet zonder slag of stoot, net omdat de liefde voor die anderen erg groot is. Er is nog steeds contact met hen, doch nu op vriendschappelijke basis. En het verlangen naar méér is bij elke partij aanwezig. Maar we zijn bang, we willen er echter eerst uitkomen voor onszelf, we willen niemand kwetsen. Ik stelde het als "proberen" omdat het voor ons beiden een eerste kennismaking was op dat vlak. Allemaal zo nieuw, niet wetende wat het ging geven, ... we hebben beide fouten gemaakt en ik denk dat dat komt omdat er geen duidelijke afspraken genoeg waren. Vooral het seksuele aspect draaide heel anders uit dan we dachten, in die zin dat we het bijzonder moeilijk vonden om elkaar te moeten "delen".

Bedankt voor je reactie, zomaar

Paulien

ok Paulien nu is je verhaal vele duidelijker

Je zegt "oude liefde roest niet" (volledig met eens ) dus zijn de gevoelens voor hen ook nog steeds aanwezig. Dat is al polyamory, liefde voelen voor meerdere mensen. Er hoeft niet noodzakelijk sex bij. Al begrijp ik natuurlijk wel dat dat verlangen er is.

Het begin kan altijd heftig zijn, ik denk wel dat dat bij iedereen zo is. Maar stapje voor stapje, groei je daarin. Waarom spreken jullie eens niet met vier af? Goede afspraken maken goede vrienden

Dag Paulien, ik ben mss wel een heel slechte raadgever want ons huwelijk is grotendeels op PA stukgelopen, maar toch.
2 dingen.

Ten eerste bestaat er vgs mij intimiteit op 4 vlakken: rationeel, emotioneel, fysiek & spiritueel. Het blijkt echter telkens weer dat we ons vooral concentreren, fixeren, op dat fysieke, de seks, als we het hebben over de relaties v anderen (en soms ook wel eens v onszelf natuurlijk ). Vandaar dat het ook vooral dat soort intimiteit is dat jaloersheid oproept.
Dat schijnt een overblijfsel te zijn uit lang vervlogen (ijs)tijden, toen onze hersens zich sterk ontwikkeld hebben en we tegelijk eea ingeprent hebben waar we nog moeilijk v afgeraken. Seks leidde immers vaak tot kinderen, of nog erger: ziekte & dood. En dat willen we niet. Het lichaam v onze partner(s) is dus v ons alleen!
Zodra je beseft dat dat een absurde gedachte (geworden) is, en dat intimiteit zoveel meer is dan seks, verdwijnt ook de jaloersheid (op den duur).

Tweede tip: praat er niet (te veel) over. OK je partner vrijt ook met een ander, laat dat voldoende zijn. De details over wat waar wanneer hoe ... kunnen alleen maar pijn doen. Je gaat onvermijdelijk vgl en elke vgl is, zeker op dit vlak, compleet waardeloos. Je kunt natuurlijk afspraken maken over dingen die je nt doet met een ander, of eigen plekjes, of de tijd die je er tussen wil laten... dat moet je respecteren in volle vertrouwen. Laat de rest bedekt blijven met de mantel der liefde.

Misschien kan er ook liefde zijn zonder seks?

Ik heb mijn huwelijk met mijn man en een tweede relatie met een vrouw. Mijn vriendin en ik hebben een paar keren seks gehad, maar zij heeft intussen ook een vriend waar ze een nieuw gezin mee gestart is en zij wil het seksuele enkel met hem.

Het heeft me heel wat moeite gekost om haar een stuk los te laten, maar uiteindelijk is dat gelukt, wat onze relatie alleen maar ten goede is gekomen. We zien mekaar minder vaak, maar kunnen enorm genieten van bij elkaar zijn.

Ik sta nog altijd open voor seks met haar, er is nog steeds verlangen, maar af en toe droom ik van 'ons twee' en daar kan ik ook enorm van nagenieten.

Zoals vrouwenfluisteraar zegt: seks is maar een deel van een relatie. Je kan op nog zoveel andere manieren liefde delen. Misschien kan je bewust kiezen voor een tweede relatie 'met grenzen'. En niet zegt dat in de loop van de tijd die grenzen stilaan kunnen verlegd worden als jullie je er allebei goed bij voelen.

Hey Paulien

ik ben het met Vrouwenfluisteraar eens.
Je gunt je partner alles en je weet dus dat het seksuele aspect ook in die andere relatie zit.
Is het eigenlijk niet een beetje opmerkelijk dat, zodra het over de seks gaat, we geneigd zijn om bezitteriger te reageren dan bij andere dingen? Want intiem zijn op ander vlak: heel goede gesprekken bijvoorbeeld, kan ook érg diep gaan en intiem zijn. Maar dat is dan vaak níet een punt...
Het zal inderdaad wel een overblijfsel zijn in onze hersenen...

Het sexuele is een deel van elke liefdesrelatie. Dat het dus ook voorkomt bij polyamory koppels is maar normaal, wat ik echter wel geleerd heb uit onze relatie is dat er niet perse sex moet zijn.
We slapen geregeld met 3 samen maar daarom wordt er niet alle keren gespeeld. Echt vrijen is er tussen onze partner en mij nog niet geweest , om bewust gekozen redenen maar er is ook geen gevoel van " het moet hier gebeuren"
Ik vrij met mijn man zelfs als onze partner erbij is en ik speel met onze partner als mijn man erbij is en gaat dat voor ons prima zo.
Ik denk dat het te vergelijken is met elke andere liefdesrelatie , ik kan me moeilijk voorstellen dat iedereen die in een relatie zit elke dag met elkaar ligt te vrijen maar dat het wel komt als het moment zich voordoet.

Ik denk dat polyamory niks te maken heeft met sex maar met liefde. Oprecht van meer dan 1 partner houden en oprecht van gehouden worden en wat er dan gebeurd komt natuurlijk.

Ellie, ik kan je voor een stuk volgen, maar wat me zo vaak opvalt, ook bij jou, bij gesprekken over seks, is de verschillende invulling van dat begrip.
Je spreekt over 'echt vrijen' tgo 'spelen', en over het feit dat PA 'niks te maken heeft met seks maar met liefde'. Dat zijn voor mij erg verwarrende uitspraken. Op zich is dat boeiend natuurlijk, het confronteert je met je eigen ideeën (als je er tenminste verder op door kan gaan en dat is m i enkel mogelijk in een echt gesprek), maar het zorgt ook voor veel verwarring en (dus) onbegrip & weerstand, en dat kun je in een relatie beter niet hebben natuurlijk...

"echt vrijen" is voor mij : penetratie
"spelen " is elkaar plezieren op alle andere manieren, knuffelen, kussen , met elkaar spelen en gewoon genieten van elkaars aanrakingen en aanwezigheid.

Vrijen doe je dus prive maar spelen kan evengoed overdag zijn als de kids erbij zijn.
Voor mij ligt daar nog een groot verschil.

Wat ik moeilijk begrijp is dat mensen gaan "zoeken" naar een partner. Of het nu een koppel-relatie is of een polyrelatie je kan toch niet zomaar "op zoek " gaan naar een partner???
Alle, ik begrijp dat niet , mss omdat ik juist andere waarden aan een relatie geef dan andere of mss omdat ik nooit echt alleen ben geweest , ik weet het niet maar soms denk ik er over na en heb ik zo iets van " hoe gaat dat dan in zijn werk ? waar zoeken ze dan ? en is het dan wel echte liefde ? hoe begin je eraan? en vooral wanneer komt er dan sex bij kijken?"
Ik ben geen preutse maar het vrijen en sex zijn altijd later in de relatie pas gebeurd.

Begrijp je me een beetje ? Is moeilijk uit te leggen zo in een chat bericht

Ja idd heel moeilijk uit te leggen, wanneer gaan we er ene drinken?

Als je zegt dat spelen kan waar de kids bijzijn, dan zijn er vgs mij toch nog heel wat andere manieren van 'echt vrijen' als penetratie?
Ik bedoel maar, het is soms zo moeilijk precies te begrijpen wat een ander bedoelt met vrijen, seks, spelen, knuffelen, flirten enz. En dat geeft dan misverstanden en ruzie.

Zo is dat ook met 'zoeken'. Ik heb mezelf nooit een zoeker gevonden (een vinder des te meer ) tot iemand me zei dat als je 'overal' (weer zo'n woord) voor openstaat en dat ook uitstraalt, je eigenlijk ook altijd een bepaald soort contact zoekt, of toch tenminste opmerkt (en vaak ook uitprobeert). Maw, als je 'gewoon' een soort intuïtie ontwikkelt om de mogelijkheid van een nieuwe speciale relatie aan te voelen, ben je dan altijd op zoek naar nieuwe intimiteit (fysiek of anders)?

Het is allemaal zo gevoelig en genuanceerd...

Maar ik geef toe, constant nieuwe dates afspreken (al of niet via internet) of het andere (of eigen) geslacht vnl zien als een bron van lichamelijk genot of neukseks, is iets wat mijn begripsvermogen ook te boven gaat.

LOL wanneer ga we er ene drinken , tja dat is de vraag he
Mechelen en Antwerpen liggen niet zo ver uit elkaar.
Wie weet komt het er nog wel van

Ik denk dat "vrijen" iederdaad voor iedereen verschillend is , en maar goed ook.
Ik zal het mss ff anders stellen , het verschil tussen sex en de liefde bedrijven is bij ons heeeeeeel verschillend.
En in de liefde bedrijven zitten zoveel varianten dat het heel intiem kan zijn maar ook best overdag kan zijn als de kids erbij zijn.
Die misverstanden en ruzies zijn bij ons niet aan de orde omdat alles gezamelijk besproken wordt , ook hebben wij onder ons 3 niet altijd woorden nodig om te weten wat de andere partner(s) op dat moment bedoelen. Ik geef toe dat het niet voor iedereen weggelegd is maar als je met 3 geen woorden nodig hebt om elkaar te begrijpen kan ik in mijn ogen stellen dat wij een goede relatie hebben. Elkaar aanvoelen en begrijpen is in onze relatie een natuurlijk gegeven en dat is , denk ik , wat de relatie zo zalig en relax maakt , desondanks het feit dat het in vele hun ogen een "rare" situatie is.

Ik ben wel blij te lezen dat ik niet alleen met die vragen zit over " hoe zoek je een nieuwe partner" , ach wie weet krijg ik er ooit wel is een antwoord op maar dat is nu niet het eerste op mijn to do-lijstje dus ...

Ellie schreef:

LOL wanneer ga we er ene drinken , tja dat is de vraag he
Mechelen en Antwerpen liggen niet zo ver uit elkaar.
Wie weet komt het er nog wel van

Eerste goed voornemen voor 2010 .

Ik doelde met die ruzies niet op jullie hoor, ehet is gewoon een algemene opmerking.

En het is idd ook nt zo vaak een probleem binnen een bestaand koppel, daar zijn dat soort afspraken en begrip meestal sponraan & rustig gegroeid.
Maar wanneer er (nog) een andere speler bijkomt blijken veel zaken ineens niet meer zo evident en is er vaak grote nood aan nieuwe duidelijkheden & afspraken.

Paulien schreef:

Dag zomaar,

Nu ik mijn berichtje herlees, lijkt het inderdaad alsof wij andere partners zomaar in een vingerknip bij ons hebben.

Niets is echter minder waar. Zowel mijn man als ik hebben doorheen de jaren vriendschappelijk contact blijven hebben met oude geliefden van voor we gehuwd waren. Het gezegde "oude liefde roest niet" is hier wel erg van toepassing. Onze secundaire liefdes zijn altijd op de hoogte geweest van alles. We kennen elkaar ook redelijk goed, hoewel we nooit samen op stap zijn geweest ofzo... Mijn man en mijn vriend kennen elkaar wel heel goed, ze zaten vroeger zelfs tesamen in de klas.

Doordat mijn man en ik niet over onze jaloersheid tov elkaar geraakten, hebben we onze aanvullende relaties stopgezet. Dat ging niet zonder slag of stoot, net omdat de liefde voor die anderen erg groot is. Er is nog steeds contact met hen, doch nu op vriendschappelijke basis. En het verlangen naar méér is bij elke partij aanwezig. Maar we zijn bang, we willen er echter eerst uitkomen voor onszelf, we willen niemand kwetsen. Ik stelde het als "proberen" omdat het voor ons beiden een eerste kennismaking was op dat vlak. Allemaal zo nieuw, niet wetende wat het ging geven, ... we hebben beide fouten gemaakt en ik denk dat dat komt omdat er geen duidelijke afspraken genoeg waren. Vooral het seksuele aspect draaide heel anders uit dan we dachten, in die zin dat we het bijzonder moeilijk vonden om elkaar te moeten "delen".

Bedankt voor je reactie, zomaar

Paulien

Dit is een mooi bericht.
En waarom?
*we willen niemand kwetsen*
Dat verdient een , grote klasse!

Groet van Ingres

ik heb 5 jaar een gelukkige relatie met mijn vriend. We gingen regelmatig naar parenclubs en daten geregeld met andere koppels.
We gunden elkaar de sex met een ander, al hadden we hierover duidelijk onze afspraken zoals veilig vrijen.
enkele maanden geleden hebben we een man leren kennen waarmee het ontzettend goed klikt.
We hebben hem verteld over ons sexleven en wat we elkaar gunden. Hij kon dat begrijpen en zou ook sex willen met mij maar hij kon het moeilijk zonder gevoelens zien.
Natuurlijk is er altijd een aantrekking, een gevoel, anders heb je geen sex met iemand.
Er werd door ons voorgesteld om eens mee te gaan naar een club.
Maar hij had het er moeilijk mee omdat hij het nooit had gedaan en omdat hij mij voor hem alleen wilde.
dus geen pottekijkers. Mijn vriend had hiermee geen probleem daar het toch enkel voor de sex was.
We hebben dan uiteindelijk 3x sex gehad maar na de tweede keer kwamen er van mijn kant ook gevoelens bij.
Het klikt enorm goed tusssen ons en niet alleen op gebied van sex.
Toch wil ik mijn vriend niet kwijt want hij staat nog op de eerste plaats.
Maar ik vind in die andere man veel dingen terug die ik mijn mijn vriend mis.
Ik heb hem ook altijd alles eerlijk gezegd, ook over mijn gevoelens voor die andere man en over wat ik mss wel ga missen in de toekomst bij hem.
ik ben door die andere gaan beseffen dat ik in de toekomst meer ga nodig hebben.
Heb hen beiden voorgesteld om een polyamoreuze relatie te hebben.
Dan kan ik bij de ene vinden wat ik bij de andere niet vind en toch blijven we samen. voor mij natuurlijk de ideale situatie maar niet voor mijn vriend.
Wat maakt dat het nu resulteerde in 3 weken uit elkaar om na te kunnen denken wat we met onze toekomst willen.
hoe het verder moet weet ik niet maar ik mis hen beiden!!

m&m schreef:

ik heb 5 jaar een gelukkige relatie met mijn vriend. We gingen regelmatig naar parenclubs en daten geregeld met andere koppels.
We gunden elkaar de sex met een ander, al hadden we hierover duidelijk onze afspraken zoals veilig vrijen.
enkele maanden geleden hebben we een man leren kennen waarmee het ontzettend goed klikt.
We hebben hem verteld over ons sexleven en wat we elkaar gunden. Hij kon dat begrijpen en zou ook sex willen met mij maar hij kon het moeilijk zonder gevoelens zien.
Natuurlijk is er altijd een aantrekking, een gevoel, anders heb je geen sex met iemand.
Er werd door ons voorgesteld om eens mee te gaan naar een club.
Maar hij had het er moeilijk mee omdat hij het nooit had gedaan en omdat hij mij voor hem alleen wilde.
dus geen pottekijkers. Mijn vriend had hiermee geen probleem daar het toch enkel voor de sex was.
We hebben dan uiteindelijk 3x sex gehad maar na de tweede keer kwamen er van mijn kant ook gevoelens bij.
Het klikt enorm goed tusssen ons en niet alleen op gebied van sex.
Toch wil ik mijn vriend niet kwijt want hij staat nog op de eerste plaats.
Maar ik vind in die andere man veel dingen terug die ik mijn mijn vriend mis.
Ik heb hem ook altijd alles eerlijk gezegd, ook over mijn gevoelens voor die andere man en over wat ik mss wel ga missen in de toekomst bij hem.
ik ben door die andere gaan beseffen dat ik in de toekomst meer ga nodig hebben.
Heb hen beiden voorgesteld om een polyamoreuze relatie te hebben.
Dan kan ik bij de ene vinden wat ik bij de andere niet vind en toch blijven we samen. voor mij natuurlijk de ideale situatie maar niet voor mijn vriend.
Wat maakt dat het nu resulteerde in 3 weken uit elkaar om na te kunnen denken wat we met onze toekomst willen.
hoe het verder moet weet ik niet maar ik mis hen beiden!!

M&M, dat is een lastig iets. Ik begrijp dat je hen nu allebei niet ziet..
en natuurlijk mis je ze
Je bent nu bijna 2 maanden verder, hoe is het nu met jullie?