Herkenning!!!

Vanmorgen ontdekte ik toevallig het woord polyamorie in de HUMO. Even googelen... en ik blijk lang niet de enige te zijn die zielsveel van twee mensen houd!

Wat heerlijk om die herkenning te vinden!

Ik ben dit jaar negen jaar getrouwd. Sinds een half jaar ken ik 'haar'. Haar aantrekkingskracht was van in het begin heel groot op mij...

Om een lang verhaal kort te maken... Met Valentijn zijn we met z'n drieën in bed beland en sindsdien weet ik eigenlijk met m'n geluk geen blijf.

Het is nog zoeken. Hoe zijn de onderlinge banden? Komen er geen gevoelens van jaloezie? Krijgt iedereen genoeg aandacht?

Maar ik ben zo blij dat er meer mensen zijn die dit gevoel ook hebben!

Zalig!!!

hey bronwyn

ben blij dat je je weg naar hier gevonden hebt! welkom

in welke humo stond dat artikel?
hoe zien jullie je toekomst? gaan jullie verder met z'n drie?

Welkom Bronwyn,
ik had dat gevoel ook toen ik dat woord voor het eerst hoorde!
Hey: dat is wat ik ben!
Dat is iets van 4(?) jaar geleden denk ik.

@Evy

Het was niet echt een artikel dat erover ging. Het was in het interview rond tien jaar Flikken dat Joke Devynck er iets over liet ontvallen. Volgens haar had Goedele die term 'gelanceerd'.

Tja, en wij drie... Ik weet het niet. Zij is nu een aantal maanden bij haar man weg (die kogel was al min of meer door de kerk toen we elkaar leerden kennen) en kijkt voor een stuk ook uit naar een nieuwe een-op-een-relatie. Intussen woont ze vlakbij ons en zijn we heel veel samen. Soms hebben mijn man en ik het gevoel dat ze nog heel lang 'bij ons' gaat blijven.

Het is ook allemaal nog 'jong'. We zien wel wat er van komt. Ik zou het heerlijk vinden om nog heel lang -en veel intenser- met drie samen te kunnen zijn, maar uiteindelijk leven we in een klein dorp dat volgens ons absoluut niet klaar is voor polyamorie. Dus dit écht ten volle samen beleven... 't Is niet simpel.

Bronwyn

haha ja ken dat..
wij wonen ook in zo'n dorpje waar iedereen iedereen kent...

Goed blijven communiceren over alles wat jullie bezighoudt, maar blijf vooral alledrie genieten!

Ik kende het woord "polyamory" of "polygamie" al lang maar ik had nooit verwacht dat ik er ooit zelf in zou zitten.
Ik heb nooit een oordeel of zo gehad over het feit dat er mensen zijn die meerdere partners hebben, ik kende het gevoel niet omdat ik nooit van thuis uit zo ben opgevoed.
Ik ben 34 en mijn ouders zijn 35 jaar getrouwd , naar mijn mening zelfs nog heel gelukkig getrouwd dus ....
Tot ik er zelf voorstond, ik zat volledig met mezelf in de knoop, " waarom voel ik me zo, ik ben toch gelukkig?? Kan dit wel , wat moet ik doen als het wederzijds is van de andere partner? Hoe leg ik dit uit aan mijn man??" allemaal vragen die mijn hoofd deden ontploffen.
Ik ben al 8 jaar samen met mijn man en al meer dan 7jaar gelukkig getrouwd. We hebben een zalig relatie en we komen niks te kort.
Onze partner is een oude liefde van mij, we hadden 15 jaar geen contact meer gehad en toen we elkaar terug zagen wisten we al snel dat de liefde van toen niet weg was.

Ik heb nog een paar weken in de knoop gezeten met mijn gevoelens tot ik van onze partner bevestiging kreeg dat het bij hem ook nog zo diep zat. We hebben toen samen meteen beslist om mijn man er van in te lichten. Dit was niet gemakkelijk maar we zijn er snel doorgekomen.
We zijn nu al een aantal maanden in relatie en het gaat super goed , niks overhaast , geen verplichtingen of verantwoording , maar pure eerlijkheid en respect tegenover elkaar en openheid.
Tussen mijn man en onze partner klikt het ook super, ze vullen elkaars zinnen aan en kunnen uren kletsen als 2 oude vrouwen in het park lol. Ze bleken al gauw dezelfde dingen leuk te vinden in het leven en veel gemeenschappelijke zaken te hebben waar ze dan ook uitgebreid en tot diep in de nacht over zitten te kletskousen.
De kinderen hangen ook allemaal aan elkaar als broers en zusjes , het is gewoon een zaligheid als iedereen samen is , we zouden het niet meer kunnen missen.

Ellie schreef:

........Tussen mijn man en onze partner klikt het ook super, ze vullen elkaars zinnen aan en
kunnen uren kletsen als 2 oude vrouwen in het park lol.
Ze bleken al gauw dezelfde dingen leuk te vinden in het leven en veel gemeenschappelijke zaken te hebben waar ze dan ook uitgebreid en tot diep in de nacht over zitten te kletskousen.
De kinderen hangen ook allemaal aan elkaar als broers en zusjes , het is gewoon een zaligheid als iedereen samen is , we zouden het niet meer kunnen missen.

Hahaha
Hey Ellie, wat super zeg, ben helemaal blij voor je

LOL idd super Linde.

Soms als mijn schatjes beginnen te praten zet ik me achteruit en geniet ik van op een afstandje van hun gekletskous. Zalig om te zien hoe ze in elkaars gesprekken kunnen opgaan.

Ook bij de kinderen is dat zo , het is hier vaak heeeeeeeeeeel druk maar ook vaak heeeeeeeeeeeel stil. Alleen als de kids allemaal samenspannen om iets gedaan te krijgen is het vaak moeilijk om aan 6 paar puppyoogjes te weerstaan

hahahahahahaha... wat klinkt dat schattig...! wat heerlijk