angst om verkeerd te doen

hoi,

Hadden jullie ook dat gevoel om 1 van jullie partners iets tekort te geven.
Of is dit eerder een normaal startersgevoel en komt dit voort uit onzekerheid en onwenigheid?
Komt er ooit een eind aan al die vragen die spoken in je hoofd?
Kan een relatie van 3 wel bestaan. Kun je met 3 oud worden zoals bij een monogaam koppel?
enz..

Zie je vragen vragen en nog eens vragen er komt geen eind aan.
grtjs

Onzekerheid en twijfel of je de ander geen tekort doet komt voor uit de liefde die je voor hen voeld

Hoe meer jij twijfeld of je hun tekort doet of het echt wel kan ect. hoe duidelijker het voor je kan zijn dat dit wel is wat je wilt.

Een relatie is een hoop werk 2 relaties in 1 is nog meer werk.
Vragen is een onderdeel van de relatie op de goede weg houden.
Zodra je je niets meer afvraagd zou ik me pas echt zorgen gaan maken.

dank je voor je antwoordt phixy
Mijn hartje komt wat tot rust.

De enige voor wie je echt bang moet zijn om een relatie kapot te maken ben jezelf in dit geval.

Als je jezelf gek gaat maken met erover na te denken hoe wat en waarom vergeet je te genieten van wat je hebt en maak je jezelf en dus je relaties ook kapot.

Ik maakte me ook enorm zorgen dat ik mijn partner ging tekort doen door bij iemand anders te zijn. Merkwaardige is dat ze er meer gerust in was dan ik toen.

Mijn eerste polyrelatie heb ik net achter de rug
Heb zelf wel "verkeerde" dingen gedaan maar ja.... het was de eerste keer. De angst om iets verkeerd te doen is logisch maar laat je er niet te veel door leiden

Het is een leerprocess he?

Het is inderdaad een leerproces.
Telkens als je denkt het zit goed is er wel 1 van ons 3 die het even moeilijk heeft.
Is typisch voor een startende relatie. En je kan niet voor iedereen goed doen al doe je nog zo je best.

tinkerbel schreef:

Het is inderdaad een leerproces.
Telkens als je denkt het zit goed is er wel 1 van ons 3 die het even moeilijk heeft.
Is typisch voor een startende relatie. En je kan niet voor iedereen goed doen al doe je nog zo je best.

De complexiteit wordt exponentieel ingewikkelder naarmate je meer partners hebt.
Kan je je inbeelden dat sommige meer dan 2 partners willen?

Nu het grote voordeel, van wat je nu doormaakt is dat je geconfronteerd wordt met jezelf en je moet de juiste balans vinden tussen geven en nemen. En geloof me dat is zeker niet gemakkelijk maar zeker waard :-)

Momenteel zit ik in een dipje weet niet wat mijn partners van mij verlangen en wat ze van elkaar verlangen.
Ho jong relaties zijn zo moeilijk dan dan heb ik nu 2 partners om mee uit te vechten bij ruzie, 2 partners om bij uit huilen, 2 partners om fijne momenten mee te beleven, enz...
Het evenwicht vinden in een driehoek is moeilijk.
Ben iemand die rust en stabiliteit nodig heeft in het leven kan niet goed met chaos
leven.
Zal het wel leren zeker.

Heb ik ook nodig, rust en stabiliteit. Van daar uit kun je de chaos weer aan. Kijk eens naar het volgende filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=AugWiDv17Yg&feature=related
Is mooi en het maakt me aan het lachen.

Tinkerbel, ik ken je natuurlijk niet, laat staan je situatie, maar als ik toch iets mag voorstellen: laat het een beetje los. Je stelt jezelf (en je partners?) blijkbaar heel wat vragen en daar is op zich niks mis mee, maar het is mijn ervaring dat liefde toch meer vanuit de buik en vanuit het hart komt.
Er zijn heel wat praktische dingen te regelen in relaties, zeker als je er verschillende tegelijk wil onderhouden, maar als je je warmte met elkaar deelt in alle eerlijkheid wordt dat allemaal wat minder belangrijk (en komt het vaak ook makkelijker in orde).
Ik heb mijn PA altijd beleefd als een combinatie van verschilende 1-2-1 relaties. Da's natuurlijk een persoonlijke keuze maar het maakt het er wel iets makkelijker door.
Voor de rest: geloof in je innerlijke kracht en volg je intuïtie.